هیاهوی شوینیزم ایرانی و ضرورت اتحاد ما! علی قنبری

پس از گذشت سالها دوری از هم، انشعابات، پشت سر هم خواندنها، تفرقە و حتی جنگ داخلی، سر انجام دو جریان از عمدەترین جریانهای سیاسی کردستان ایران، حزب کوملە کردستان ایران و حزب دموکرات کردستان ایران              در تاریخ ٢١ – ٨ – ٢٠١٢ میلادی پیمان نامە همکاری بین خویش امضاء کردند.

از آن روز بە بعد تا کنون بین دوستداران این دو جریان و کل جنبش رهائیبخش کردستان ایران از طرفی و شوینیستهای تمامیت خواه ایرانی از طرف دیگر عکس العمل هایی نشان دادە شدە است کە قابل آنالیز، مطالعە و اندیشیدن هستند.

ملت کرد همیشە در تاریخ مبارزات خویش بیش از هر چیز بە فداکاری و اتحاد نیروهای خود بالیدە و بە آنها افتخار کردە است و بر عکس بر اثر بوجود آمدن هر اختلاف و کشمکشی در بین نیروهای سیاسی در کردستان هم زجر کشیدە و هم مایوس شدە است. بگذریم کردها ملتی هستند با تاریخ و سرزمین اجدای خویش کە هزاران سال است در آنجا زندگی میکنند و علیرغم تقسیم شدنها، اشغالگریها، جنگ و ویرانیها، کشتن و اعدامهای فرزندانشان، بی حقوقیها و اجحافها، این ملت کماکان دست از مبارزە برای ڕهایی خویش بر نداشتە و مسلمآ بر نخواهد داشت.

 کردها کە امروز بین چهار کشور (ایران، ترکیە، سوریە و عراق) تقسیم شدەاند، بزرگترین ملت در جهان امروز هستند کە حق تشکیل کشور مستقل از آنها سلب شدە است. حقی کە از ابتداییترین حقوق انسانهای این کرە خاکیست.                ما خواهان اشغال سرزمین کس یا ملت دیگری نیستیم و تنها میخواهیم در سرزمین اجدای خویش از حق و حقوق انسانی و ملی خویش برخوردار باشیم.
تا آن جائیکە بە کردهای شرق کردستان (کردستان ایران) بر میگردد، این بخش از ملت کرد کە طی هشتاد، نود سال اخیر با تمرکزگرائی دولت ایران کە با حاکمیت مطلق رضا شاه شروع شدە و تا بە امروز جمهوری اسلامی ادامە دارد، همراە با سایر ملل تحت ستم در ایران روبروی آسیمیلاسیون، بی حقوقی، تبعیض فرهنگی و اقتصادی و نهایتآ جنگ و ویرانی شدەاند. تنها در زمان ٣٤ سالە حاکمیت جمهوری اسلامی بحث از کشتە شدن نزدیک بە ٥٠ هزار نفر از فرزندان کرد در این دیار در میان است.
 با همە این ظلم و ستم ها هنوز کردها در ایران بە دنبال راه حلی میگردند کە در چهار چوب یک ایران فدرال و دموکراتیک بە حق ملی و آزادیهای دموکراتیک خود برسند.

اما گویا شوینیست های ایرانی کە خود را نمایندە فرهنگ و منافع ملت حاکم میدانند، قسم خوردەاند با هر گونە خواست بر حق ملل تحت ستم درایران تا میتوانند مخالفت ورزند و با چنگ و دندان از ادامە ستمکاری بر ستمدیدگان ایرانی و از جملە ملل تحت ستم، از جنایتکارترین و مرتجعترین رژیمها دفاع بکنند.
ریاکسیون ها و موضعگیریهای اخیر نمایندگان شوینیزم ایرانی در خارج از کشور این را بە خوبی برای همگان برملاء نمود.

ما کردها نباید بیش از این خود را فریب بدهیم! دوستی ما با شوینیزم ایرانی دوستی میش با گرگ است!              دوستان ما در بین ملت های تحت ستم ایرانی، آذریها، عربها، بلوچها، ترکمنها، گیلکها، طبریها (مازندرانیها)، تاتیها و لرها (اگر چە لرها بخشی از ملت کرد محسوب میشوند) می باشند، زیرا آنها با ما هم سرنوشتند.
اگر در بین احزاب سراسری جریانی پیدا بشود کە بتوان با آن همکاری کرد، بایستی بر اساس اعتراف کردن آن جریان بە چند میلیتی بودن ایران و دفاع از حق تعیین سرنوشت برای ملل تحت ستم باشد.

در پایان باید بە خاطر آورد کە عکس العمل و موضعگیریهای شوینیزم ایرانی  دگر بار  یادآور تهدیدها،  بی حقوقی ها و اعلام جنگ دیگریست کە در آیندە گریبانگیرمان خواهد شد.
 ما (کردها) برای روبرو شدن با این تهدیدها بە غیر از انسجام و اتحاد بین خودمان نباشد راه چارە دیگری نداریم.
زندە باد جنبش رهائیبخش ملل تحت ستم در ایران!                                                                                    پیش بە سوی انسجام و اتحاد همە نیروهای دموکراتیک و مترقی در جنبش کردستان ایران!

{jcomments off} ١٢-٩-٢٠١٢ میلادی