جمهوری خس وخاشاک اسلامی باید برود . کریم الیاسی

جنبش شکوهمند و آزادیخواهانه مردم ایران سخت جمهوری بربرمنش اسلامی را به تکاپو انداخته است. مبارزات برحق مردم نه تنها خاموش نگردیده است بلکه با قاطعیت تمام ادامه دارد و رژیم با تمام ساز وبرگش خود را درمقابل موج اعتراضات سراسری توده ها ضعیف می بیند.

باند کودتاچی امنیتی و جنایتکارحاکم که با تقلبی مفتضحانه احمدی نژاد را برنده مضحکه انتخابات ریاست جمهوری اعلام کرده بود هرگز تصور نمی کرد که خود درچنین تله ای گرفتار آید و “حماسه رای 85 درصدی” برایش زهر مارگردد. لقمه چرب “مشروعیت 85 درصدی” چون استخوانی در حلقوم مافیای کودتاچی ومنفورحاکم گیر کرده و بشدت احساس خطر و خفگی میکند.

مافیای جمهوری اسلامی و در راس آن علی خامنه ای می پنداشت با گسترش سرکوبها، حمله به کوی دانشگاه، تیراندازی بربرمنشانه بسوی مردم غیر مسلح ، بازداشت روزنامه نگاران، دستگیریهای خیابانی، قتل وشکنجه های قرون وسطایی ، اعتراف گیریهای ساختگی ، آزار و اذیت خانواده های دستگیرشدگان، کنترل تلفنها ، قطع پیامکها و استراق سمع ودریک کلام تشدید فضای ترس و ارعاب و نوعی استقرار حکومت نظامی درسراسر ایران می تواند مردم را سرجایشان بنشاند و به آرامی ادامه حیات دهد.

لیکن جنبش نیرومند و جوانی که به بهانه ابطال انتخابات کذایی به میدان آمد و به تدریج شکل گرفت نه تنها درمقابل نیروی وحشی و تا بدان مسلح جمهوری اسلامی هراسی بدل راه نداد بلکه جسورانه درمقابل ارتجاع ایستاد و قهرمانانه برای آزادی و حرمت انسانی جنگید و ارکان رژیم پوسیده اسلامی را به لرزه درآورد. رژیم بعد ازکشتار و سرکوب مردم در 25 و 30 خردادو بگیر و به بندهای بعد از اعلام نتایج انتخابات کذایی با تمام قوا نیروهای خود را بسیج نمود تا مانع برگزاری مراسم 18 تیر، دهمین سالگرد قیام خونین دانشجویان گردد تا ازاین طریق پیروزی و قدر قدرتی خویش را به رخ مردم معترض و جان به لب رسیده بکشاند.

لیکن مردم نه تنها مرعوب فضای امنیتی و حکومت نظامی نگردیدند بلکه بار دیگر حماسه ای دیگر آفریدند و روز 18تیر را با اعتماد بنفسی بالا و گامهایی استوار به میدان آمدند و با تاکتیک مناسب و اتحاد و همبستگی ضربه دیگری بر پیکر فرتوت ارتجاع وارد آوردند. دارودسته های لباس شخصی و بسیجی و مزدوران رژیم که در اثر برنامه از پیش تدارک دیده شده جوانان رزمنده مات و گیج شده بودند به هرسویی نعره کشان یورش میبردند و عجز و ناتوانیشان را به نمایش گذاشتند. مردم، بویژه دختران و پسران جوان با عزم و اراده ای آهنین با شعارهایی چون: “مرگ بر ديکتاتور”, نترسيد نترسيد, ما همه با هم هستيم”, “مجتبی بميری رهبری را نبينی”, “مرگ بر خامنه ای”, , “ای دولت کودتا استعفا, استعفا” و همچنين تکرار بازتنظيم شده شعار معروف مرگ بر شاه “محمود خائن” به جای “ای شاه خائن..”, ايرانی می ميرد, ذلت نمی پذيرد” ای ملت آزاده! حمايت! حمايت”.

” مرگ بر سلطنت اسلامی” … و دهها شعار دیگر لرزه بر اندام پوسیده جمهوری اسلامی انداختند. تاکتیک مبارزه جوانان تاکتیکی حساب شده ونوعی جنگ وگریز پارتیزانی و بر اساس پراکنده کردن نیروی دشمن و تحلیل بردن قوای وی استوار بود. جوانان در محلات مختلف و با آتش زدن لاستیک و زباله ها قوای دشمن را به مصاف طلبیدند و با شیوه جنگ وگریز و فریاد مرگ بر خامنەای و مرگ بر دیکتاتور و جلب حمایت سایر مردم انسجام قوای سرکوبگر رژیم را از هم پاشاندند و دشمن را فلج سا برگزاری درخشان و قهرمانانه 18 تیردرتهران و بسیاری از شهرهای ایران نشان داد مردم با اتکا به نیروی خویش، با شیوه های جدید و متنوع مبارزاتی وبا ارتقاء سطح شعارها اپوزیسیون” اصلاح طلب” مدافع قانون اساسی اسلامی را پشت سرگذاشتند و کل نظام جمهوری اسلامی را هدف قرار داده اند.

دفاع از موسوی بهانه بود مردم ما امروز کل رژیم را نشانه گرفته اند. دیگر سخن بر سر ابطال انتخابات نیست. سخن بر سر باز پس گرفتن رای ریخته شده به صندوقها نیست. سخن بر سر مرگ و نابودی کل نظام و درراس آن علی خامنه ای است. فراگیرشدن شعار “مرگ برخامنه ای مرگ بر دیکتاتور” مفهومی جز مرگ بر جمهوری اسلامی ندارد. واین یکی از درسهای مهم جنبش مردم ایران است درسی که بدون کنارزدن همه جناحهای رژیم ونابودی کل نظام ضد بشری اسلامی استقرار آزادیهای دمکراتیک نظیر آزادی احزاب و اجتماعات، جدایی دین از آموزش و دولت، الغای تفکیک جنسیتی و پوشش اجباری و متحقق ساختن حداقل حقوق حقه مردم بویژه کارگران وزحمتکشان ، امکان پذیر نمی باشد.

تظاهرات با شکوه 18 تیر نشان داد رمز موفقیت و پیروزی بر ارتجاع و دارودسته اراذل و اوباش جمهوری اسلامی تشکیلات و باز هم تشکیلات و سازمان دهی است. بدون تشکیل هسته ها و کمیته های مخفی درمحل کار ومحلات و تلفیق مبارزه پنهان با مبارزه علنی امر پیروزی بر ارتجاع هار سازمان یافته و مسلح جمهوری اسلامی غیر ممکن است. تشکیل چنین کمیته های مخفی در شرایط کنونی شرط بقاء و تداوم پیکار علیه جمهوری اسلامی است. شرط پیروزی نهایی بر ارتجاع پیوستن جوانان مبارزبه حزب طبقه کارگر ایران و پیکاری نقشه مند برای سرنگونی قهر آمیز نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی و استقرار سوسیالیسم است.

جمهوری خس و خاشاک اسلامی باید برود. مردم این رژیم کثیف و ضد بشری را نمی خواهند وهزاران بار شعار” رژیم اسلامی نمی خواهیم”، رژیم دزد و دروغگو نمی خواهیم”، رژیم شکنجه و اعدام نمی خواهیم”…. درکوچه و خیابان فریاد شد. رژیم اکنون خود را درمحاصره مردم ایران می بیند و تنها با توسل به سرنیزه و ترور و اعدام های وحشیانه حکومت میکند. چنین رژیمی که مورد خشم و تنفر اکثریت قاطع مردم ایران است دیریا زود با پیکار متحد و متشکل کارگران، زحمتکشان، زنان و جوانان چون مقوایی فروخواهد پاشید و جزاین نیز نخواهد بود.

سرنگون باد رژیم سرمایه داری و فاشیستی جمهوری اسلامی!{jcomments off}