حبیب‌الله گلپری‌پور متولد ۱۳۶۳ در سنندج زندانی سیاسی کرد اعدام شد.

هويت ملی من و افکار آزادی‌خواهانه‌ام به‌عنوان افساد فی‌الارض و تلاش‌های برای آن به‌عنوان محاربه ديده شد

.

حبیب‌الله گلپری‌پور متولد ۱۳۶۳ در سنندج زندانی سیاسی کرد اعدام شد. حبیب الله گلپری پور در ۵ مهرماه ۱۳۸۸ در حین خروج از مهاباد به سوی ارومیه همراه تعدادی کتاب توسط نیروهای حفاظت اطلاعات سپاه مهاباد بازداشت و ماهها در بازداشتگاهای امنیتی و نظامی شهرهای مهاباد، ارومیه و سنندج تحت شکنجه‌های شدید فیزیکی و روحی قرار می‌گیرد. او خود بر شکنجه شدن تصریح کرده است.

در تاریخ ۲۴ اسفندماه سال ۸۸ در شعبه یک دادگاه انقلاب شهر مهاباد به ریاست قاضی خدادای در یک جلسه چند دقیقه‌ایی به اتهام عضویت در حزب حیات آزاد کردستان ( پژاک ) به اعدام محکوم می‌شود. بعد از اعتراض نامبرده پرونده جهت تجدید نظر خواهی به شعبه ۳۱ دیوان عالی کشور فرستاده می‌شود و این دادگاه نیز حکم اعدام صادر از سوی دادگاه انقلاب مهاباد را تائید می‌کند. تا این لحظه تمام تلاشهای وکلای این زندانی سیاسی برای کمیسون عفو و بخشودگی و همچنین درخواست اعاده دادرسی رد گردیده و پرونده جهت اجرای حکم ماهاست به اجرای احکام زندان فرستاده شده است.

به گفته این منبع محلی نزدیک به پرونده، این زندانی سیاسی کُرد در همه مراحل بازجویی در اداره اطلاعات و دادگاه شرکت در عملیاتهای مسلحانه را رد کرده است و اداره اطلاعات تنها به دلیل داشتن کتاب و ارتباط با گروه مادران آشتی شهر مهاباد وی را به همکاری موثر با پژاک متهم کرده و تا لحظه صدور حکم اعدام برای این زندانی سیاسی نیز دادگاه را تحت فشار قرار داده است.

گلپری پور در تاریخ ۱۲ آذرماه ماه سال ۸۹ به بند ۱۲ زندان مرکزی ارومیه منتقل شد. گلپری پور در ۲۵ اسفند ۱۳۹۰ توسط ماموران وزارت اطلاعات از بند ۱۲ زندان ارومیه خارج و به انفرادی اداره اطلاعات منتقل شده است.

وی درباره شرایط زندانش می گوید:”علی‌رغم بازداشت‌های طولانی‌مدت و شکنجه‌های فيزيکی و روحی من را تا حد مرگ پيش بردند که شکايت آن را به ارگان‌های گوناگون دولتی ارسال کرده‌ام ولی در اين مملکت صدای ما از سلول‌های زندان‌مان هم عبور نمی‌کند چه برسد به اين‌که شنونده داشته باشد.” او همچنین در نامە خود بە نهادهای حقوق بشر مینویسد: “در حال حاضر علنأ هويت ملی من به‌عنوان يک کُرد و افکار آزادی‌خواهانه‌ام به‌عنوان افساد فی‌الارض و تلاش‌های برای آن به‌عنوان محاربه ديده شده و اين خود تبعيض آشکار و ظلمی علنی است.”

ناصر گلپری‌پور پدر حبیب‌الله گلپری‌پور درباره اتهام محاربه می گوید: “نمی‌دانم بر اساس چه قانونی به پسرم چنين اتهامی زدند و بعد حکم اعدام دادند.

حبیب الله گلپری‌پور، زندانی سیاسی کرد، نيمه شب دیروز جمعه، ساعت ۱۲ شب در زندان ارومیه اعدام شد، اعدام ،حبیب نمونەایی دیگر از بی عدالتی و تبعیض نسبت بە ملت کرد توسط دولت جمهوری اسلامی ایران است.

بر اساس مادەی ٢ اعلامیه جهانی حقوق بشر همه انسانها بی هیچ تمایزی از هر سان که باشند، اعم از نژاد، رنگ، جنسیت، زبان، مذهب، عقاید سیاسی یا هر عقیده ی دیگری، خاستگاه اجتماعی و ملی، وضعیت دارایی، محل تولد یا در هر جایگاهی که باشند، سزاوار تمامی حقوق و آزادیهای مصرح در این «اعلامیه»اند. به علاوه، میان انسانها بر اساس جایگاه سیاسی، قلمروقضایی و وضعیت بین‌المللی مملکت یا سرزمینی که فرد به آن متعلق است، فارغ از اینکه سرزمین وی مستقل، تحت قیمومت، غیرخودمختار یا تحت هرگونه محدودیت در حق حاکمیت خود باشد، هیچ تمایزی وجود ندارد. همچنین بر اساس ماده ی ١٨هر انسانی محق به داشتن آزادی اندیشه، وجدان و دین است؛ این حق شامل آزادی دگراندیشی، تغییر مذهب ، و آزادی علنی و آشکار کردن آئین و ابراز عقیده، چه به صورت تنها، چه به صورت جمعی یا به اتفاق دیگران، در قالب آموزش، اجرای مناسک، عبادت و دیده بانی آن در محیط عمومی و یا خصوصی است.