جنبش دانشجویی کورد و ضرورت انسجام ، هوشیار احمدی

 یکی از افتخارات مبارزات سنگر آزادی ملل تحت ستم ایران (کوردستان)، مبارزات جنبش دانشجویی کورد میباشد. باتوجه به اینکه کوردستان و ملت کورد ، تحت ستم سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی بودن ، همچنان دارای پتانسیلهای گریز از مرکز بوده و هستند،

جنبش دانشجویی کورد نیز  بخشی از این افتخارات ملتش بوده ، هست و خواهد بود.

 

گرچه برای پرهیز از طولانی بودن گفتار، نمی خواهیم به تکرار مکررات بپردازیم، منتهی نمی شود سخن از جنبش دانشجویی کورد راند و از مبارزان دانشجویی و حضور شهدایی چون  شهید “اسماعیل شریف زاده” یاد نکرد. مبارزی که عمیقأ درک به مظلومیت ملتش کرده بو رادیکالانه پای در گود مبارزه برای احقاق این حقوق نهاد . این حرکت در ایران و کوردستان در نوع خود کم سابقه بود، یعنی ظلم و بیداد ستمشاهی و در تنگنا قرار گرفتن حرکات دانشجویی و مبارزات مسالمت آمیز، اوج گرفتن مبارزات جنبش دانشجویی را بهمراه داشت این صعود به  حدی  رسید که در نهایت  به مبارزات مسلحانه گرائید و بخشی از ساختار دانشجویی را همچنان در مقام و لباس پیشمرگ سازمان داد.

 

نکاتی که در این بحث کوتاه مد نظر ماست تکیه جنبش دانشجویی کورد بر پتانسیل خود و سازماندهی و انسجام نیروی مبارزاتی خود در سطح جامعه و دانشگاه های ایران است. در طول  تاریخ جنبش دانشجویی ایران همچنان در چهارچوب جنبش دانشجویی ایرانی و جنبش دانشجویی ایرانی در چهارچوب جنبش دانشجویی ملت حاکم یعنی ملت فارس  تعریف ، تحلیل و تفسیر گردیده است. این در حالیست که چنین محوریت دادن به مبارزات جنبش دانشجویی در ایران کاملا  پیرو سیاست خود برتر بینی و خود بزرگ بینی ملت حاکمه بوده و هست. به صراحت باید پرسید آیا هنگامی که ملل تحت ستم ایران به بهانه مسائل سیاسی – امنیتی و … سرکوب می شوند و تحت آزار و شکنجه قرار می گیرند، همان جنبش دانشجویی موسوم به ایران چه واکنشهایی داشته است؟ در برابر تبعیضات و حق کشی هایی که در حق دانشاموزان و دانشجویان و بدتر از همه دانش آموخته گان ملل دیگر، آیا جنبش دانشجویی پر قدرت ایران غیر از سکوت پیشه کردن ، عکس العملی داشته است؟ اما تصویر نشان دادن یک تیشرت سفید خونین احمد باطبی لوگوی رسانه های خبری گردید و آنهم در سایه همان تفکر و سیاست اما در کنار وی ابراهیم لطف الهی در زیر شکنجه چند ماهه در شکنجه خانه اطلاعات جان می سپارد و موی از جنبش دانشجویی ایران نمی لرزد. دها و صدها نمونه دیگر نشاندهنده سوءاستفاده جنبش دانشجویی موسوم به جنبش دانشجویی ایران از پتانسیل و توانائیهای جنبش دانشجویی ملل ایران بوده و هست.

در حال حاضر جنبش دانشجویی کوردستان همچون جنبش مبارزاتی کوردستان ، پیشرو مبارزه برای آزادی و حقوق انسانی در ایران میباشد و می توان با صراحت گفت که جنبش دانشجویی کورد ، مستقیم و غیرمستقیم همنوا با جنبشهای دیرپای مبارزه در کوردستان ایران حرکت می کند و سیاستهایش را بر سیر خطوط  سیاسی و  مشی مبارزه آنها  پیش می برد ،  این هم یعنی همگرایی غیرمستقیم در عرصه سیاسی – مبارزاتی در کوردستان. منتهی ملت حاکمه و جنبشهای مبارزاتی موسوم به سراسری مدام در تلاش بوده و هستند که تمام جنبشها را بمانند حکومتهای مرکزگرا کنترل کنند، حتی در حوزه اپوزسیون. این پروسه مقوله ای تازه نیست بلکه سالیان متمادیست به شیوه های جورواجور پیرو شده و می شود.

 

همین امر ، یکی از مهمترین دغدغه های جنبش مبارزاتی ما بصورت کلی و جنبش دانشجویی ما بخصوص میباشد. جنبشهای ما گرچه در تمام مقاطع تاریخ جنبشهایی بوده اند که برای سراسر کشور قربانی داده اند و مدام هم به کمک جنبشهای آزادیخواهانه ملل دیگر شتافته اند، منتهی مدام نیرو و پتانسیل سرکوب و خنثی کردن نیروی مبارزاتی ما از همان طیف مرکز گرا بوده و جنبش دانشجویی کورد هم برای تبدیل این پتانسیل منفی  همیشه  به مدارا کردن توصل جسته و در بسیاری از موارد هم این حسن نیت ما باعث سوءاستفاده های جبران ناپذیری برای جنبش آزادیخواهی کوردستان گردیده است.

 

بهمین خاطر باید گفت ، جنبش دانشجویی ما در صورتی می تواند موفق باشد و در حوزه منافع ملی عمل نماید که در درون ساختار نسبتأ آشفته خود اصلاحات جدی صورت دهد و تمرکز فعالیت نماید که آنهم نیاز به هماهنگی جداره بیرونی ساختار مبارزاتی و تمرکز و هماهنگی فعالیت میان اپوزسیون کورد دارد.