میکونوس ادامه‌ ترورهای سیاسی. ابراهیم قاسمی زاد

٢٦ شهریور ١٣٧١، مامورین جمهوری اسلامی ایران دبیر کل حزب دمکرات دکتر صادق شرفکندی، کادرهای برجسته‌ حزب همایون اردلان و فتاح عبدلی و دوست حزب، نوری دهکردی را در یک سالن خصوصی رستوران میکونوس در برلین آلمان ترور کردند. 

این ترور سازمان یافتە، توسط دولت جمهوری اسلامی بە منظور تشدید رعب و وحشت در کردستان، مختل نمودن فعالیتهای سیاسی و جلوگیری از مبارزە آزادیخوهانە ملت کرد و حزب دمکرات کردستان ایران صورت گرفت. 

دستور اجرای عملیات میکونوس توسط کمیتە امور ویژە جمهوری اسلامی صادر شد کە در زمان واقعە شخص رهبر، علی خامنەای ریاست آن را بر عهدە داشت و رییس جمهور اکبر هاشمی رفسنجانی، وزیر اطلاعات علی فلاحیان و وزیر امور خارجە، علی اکبر ولایتی از اعضای آن بودند. کمیتە امور ویژە،فلاحیان را مسٶل نظارت بر اجرای عملیات نمود. با وجود شواهد عینی و دستگیری چند تن از مجریان این جنایت توسط دولت آلمان و محاکمه‌ و مجازات عوامل اجرایی، بە خاطر منافع سیاسی و اقتصادی با جمهوری اسلامی عاملان اصلی این ترور سیاسی تا کنون دادگاهی نشدەاند.

ترور دکتر شرفکندی و همراهانش ادامه‌ ترورهای برنامه‌ریزی شده‌ و ناتمام‌ سیاسی توسط جمهوری اسلامی ایران بود. جمهوری اسلامی برای بی تاثیر نمودن مخالفان خود در داخل و خارج از کشور به‌ هرگونه‌ اقدام غیر انسانی و نامتداول در عرصه‌ بین المللی دست زده‌ و میزند. یکی از این اقدامات، ترورهای خارج از کشور بود که‌ در جریان آن دو تن از مبرزترین رهبران کرد ایرانی همراه‌ با دهها چهره‌ دیگر برجسته‌ سیاسی قربانی شدند.

خمینی از همان ابتدای انقلاب، حزب دمکرات کردستان ایران را دشمن قلمداد نمود و با اعلام جهاد علیه‌ ملت کرد رسما رهبران حزب را هدف قرار داد. چرا که‌ از دید او حزب دمکرات کردستان ایران به‌ رهبری دکتر قاسملو سد عظیمی بود برای جلوگیری از رسیدن جمهوری اسلامی به‌ اهداف ضد انسانی‌اش. دکتر قاسملو رهبر فرزانه‌ حزب ما با سیاست و درایت دوربینانه‌ خود در خاور میانه‌ و ایران، همچنین تدبر در روابط بین المللی، دارای جایگاه شایسته‌ای بود که‌ برای خمینی،تندرویهای حکومت اسلامی و سیاستهای ضد بشری او قابل تحمل نبود.

دکتر قاسملو با سیاستهای مدبرانه‌ و روحیه‌ صلح طلبانه‌ خود جمهوری اسلامی ایران را به‌ پای میزه‌ مذاکره‌ کشاند. حاکمان جمهوری اسلامی که‌ در ماهیت خویش، باوری به‌ حقوق اقلیت ها، مذاهب و دیگر ملیتها به‌ جز ملت حاکم و مذهب شیعه‌ ندارند، این فرصت را غنیمت شمرده‌ و با ترور ناجوانمردانه‌، این سد عظیم و قاصد صلح و آشتی را از سر راه بر داشتند.

جمهوری اسلامی با ترور دکتر قاسملو نه‌ تنها نتوانست جلوی مبارزه‌ حق طلبانه‌ و آزادیخواهانه‌ ملت کرد را بگیرد، بلکه‌ این بار با جدیت و فداکاری هر چه‌ بیشتر رهروان آزادی و همسنگران قاسملوی شهید روبرو شد. بعد از این اقدام تروریستی جمهوری اسلامی، حزب ما به‌ رهبری دکتر صادق شرفکندی مبارزه‌ای را که‌ قاسملوی شهید براه‌ انداخته‌ بود‌، با عظمی راسختر و گامهای استوارتر به‌ پیش برد. پر کردن خلاء رهبری حزب دمکرات کردستان بعد از ترور دکتر قاسملو توسط دکتر شرفکندی همه‌ تلاشهای حاکمان جمهوری اسلامی ایران را جهت تصفیه‌ مخالفان و مخصوصا حزب ما که‌ نقش محوری اپوزیسیون را بازی می کرد، بی نتیجه‌ گذاشت. رهبران شهید ما از سیاست گفتگو و حل مسالمت آمیز مسئله كردستان دفاع می كردند و در صدد بودند تا روشی غیر از خشونت را به سیاست اساسی این حزب تبدیل كنند. جمهوری اسلامی که‌ از حل مسالمت آمیز مسئله‌ کرد و همچنین انسجام و گردهمایی احزاب اپوزیسیون در سایه‌ تلاش و نقش کلیدی دکتر شرفکندی در آن زمان هراس داشت، چاره‌ای جز تکرار دوباره‌ سیاست جنایتکارانه‌اش‌ ندید و در این راستا یکبار دیگر به‌ ترور ناجوانمردانه‌ رهبر حزب ما متوسل شد.

شواهد ترور میکونوس چنان آشکار بودند که‌ جایی برای تردید باقی نمیگذاشت. دادگاه میکنوس یکی از جنجالی ترین و طولانی ترین روندهای قضایی در تاریخ آلمان بود. فشارها و تهدیدهای سختی که‌ از جانب ایران و حتی گاهی کارشکنی دولت آلمان به‌ خاطر منافع تجاری با ایران به‌ دادستان و قضات پرونده‌ اعمال می شد سرانجام کاری از پیش نبرد و رای بی سابقه‌ دادگاه، سیستم قضایی و درایت قضات برای روشن کردن پرونده،‌ بسیاری از معادلات سیاه جمهوری اسلامی را برملا نمود. با روشن شدن رای دادگاه و محکوم نمودن اعمال “کمیته‌ امور ویژه‌ جمهوری اسلامی” که‌ تا آن زمان وظیفه‌ تصفیه‌ فیزیکی مخالفان رژیم را در خارج از کشور بر عهده‌ داشت، تا مدتی روابط ایران با آلمان و حتی اتحادیه‌ اروپا به‌ سردی گروید. این رژیم از آغاز به دست گرفتن قدرت، به منظور صیانت از حکومت نامشروع خود، تمام ارزش‏های اخلاقی، انسانی، سیاسی و اجتماعی را نادیده گرفته و شیوه‏‌های گوناگون خشونت را به منظور دست یافتن به اهداف غیرانسانیش مورد استفاده قرار داده است. لذا رسوایی مملکت، انزوا و خسارات اقتصادی کمر شکن به‌ ملت ایران را به‌ نابودی مخالفانش که‌ خواهان حق برابری و دموکراسی می باشند ترجیح می دهد.