دایه، ئهمڕۆكه رۆژی تۆیه
دنیای من، ژینی تۆیه!
ژینی من و دنیای تۆ
تێكهڵن وهك تان و پۆ
دوێنێ بهیان چووم بۆ شار
گهڕام دووكان و بازاڕ
كه دیارییهكت بۆ بكڕم
وهفاداریم دهرببڕم
لهم شاره بهربڵاوه
لهم شاره جوان رازاوه
هیچم بۆ پهسهند نهبوو
گشتم بهلاوه كهم بوو
مات و مهلول گهرامهوه
بۆ مهکتهب و پۆل چوومهوه
هانام بۆ مامۆستام برد
گرێی دڵم كردهوه
مامۆستا وتی:
پێنووسهكهت ههڵگره
ههستی دڵت دهرببڕه
به زمانی خۆت بدوێ بۆی
كه گوڵ و گوڵاو، و شهكره
وتم: مامۆستا ئامان
ئامان، دهستم به دامان
من ناتوانم وا بكهم
ههستی دهروون بهیان كهم
ههستی دهروون به وهرگێڕان
گوڵێ دهسكرده له گوڵدانێ جوان
بێ بۆنه و بهرههم
چێژ نادات به ژیان!
مامۆستا وتی: بۆ ؟
وتم: من زمانی دایكیم نییه بۆ نووسین
وتی: تۆیش دایكت نییه بۆ رامۆسین!
نه نامه بنووسه و نه دیاریش بكڕه
گهردی مهلولی له سیمات بسره.
ئامان دایه گیان ئیتر وا مهكه
لهمه زیاتر تۆ ستهم مهكه!
با به زمانی دڵ من بۆت بنووسم
سهرتاپای باڵات بهدڵ رامۆسم
دایک:
رۆڵهی خۆشهویست ئارامی گیانم
بهرههمی رهنجی رۆژ و شهوانم
هێناوته پێشێ باسێکی گران
نووسینت ئهوێ به زمانی دووان؟
زمانی دایکت ئهوێ بۆ نووسین
تا بهیان بکهی خۆشهویستی ژین
بڵێی مرۆڤم منیش وهکو تۆ
خاوهنی ههستم، ههستێ سهربهخۆ؟
نا، نا، وا نییه!
له ناوی ئێمهی کورد ههستی وا نییه!
ئێمه گهلێکین بێگانه پهرهس
شهیدای کۆیلهیی و ژیانی ژێردهس.
مناڵ:
دایکی خۆشهویست ئاواتی ژیانم
ژیان بهو جۆره ئهمن ناتوانم
دهسکهوتی ژیان وا له نێو ژیان
دهبێ تێکۆشی بگهی به کاروان!
**
وێنه له کاره هۆنهرییهکانی (مزهفهر نامداری)
سهعی سهقزی
sai.saqzi@gmail.com