رویاهای بر باد رفتەی یک رفرمیست ، ارام ابراهیم خاس

(سخنی در باب اخراج من از حزب دمکرات کوردستان)

شاید بتوانند مرا مجبور کنند چیزی بگویم کە بە آن باور ندارم اما هیچگاە نمی توانند مرا مجبور کنند چیزی بنویسم کە بە آن باور ندارم.
(امانوئل کانت)

بنا بە اعتقاد من آنچە کە در سالیان اخیر در جنبش ملی _ دمکراتیک کردستان ایران بە وقوع پیوستە و بە انشعابها و انشقاقهای زنجیرەای در این احزاب منجر گشتە است نوعی از انقلاب داخلی بودە کە در جنبش رخ دادە است و هرکدام از جریانات منشعب بە این باور رسیدەاند کە دیگر امکان اصلاحات در ساختارپیشین وجود ندارد. بعد از انقلاب هرکدام از احزاب وعدەی رفرم و اصلاحات دادند. کسی از آنها انتظار ساختن مجسمەی آزادی را نداشت، ولی چنین پنداشتند کە همەچیز تمام شدە است و اصلاحات را بە سرمنزل مقصود رساندەاند و دیگر مفاهیمی نظیر آزادی بیان ابزاری است، دست و پاگیر. کسی از میان ما برنخاست و نگفت برخیزیم و براندازیم، خواستیم آنچە را کە هست اصلاح کنیم چون آن را مایملک خود و فردفرد مردم کوردستان می پنداشتیم.
ارسکین کە از علمداران آزادی مطبوعات در انگلستان قرن هجدهم بە شمار می آید در باب نویسندگان منتقد می گوید:”نویسندگان آزاد و مطبوعات آزاد، بە مانند نیزەی “تلفوس” قادرند زخمی را کە بر پیکر سیاست می زنند، خود التیام بخشند. بگذارید انسانها افکار خود را آزادانە بیان کنند و خشمشان را مانند آتشی بیرون بریزند تا در سطح زمین زبانە بکشد تا بە صورت زمین لرزە و آتشفشان در زیرزمین خود را نمایان نسازد”.
میتوان بە مسلمان بودن، بە صوفی بودن، بە کمونیست بودن تظاهر کرد. اما دمکراسی را با ریا سرسازگاری نیست. با تاسف بسیار امروز بە امر دفتر سیاسی حزب دمکرات و ابلاغ کمیسیون سیاسی- نظامی از من خواستە شد کە در مقابل مقالەای کە تحت عنوان “حدک و حدکا دو روی یک سکە” چند روز پیش در پایگاە های اینترنتی منتشر کردە بودم بە شیوەی مکتوب معذرت خواهی نمودە و مطلبی در رد این مقالە بنویسم درغیر اینصورت تنها ٢٤ ساعت برای ترک اردوگاە های حزب دمکرات کوردستان فرصت دارم. پس از انشعاب ١٥ آذرماە سال ٨٥ ، جریان موسوم بە حزب دمکرات کوردستان از تفاوت و آزادی بیان، از قبول دگراندیشان، از رفرم و اصلاحات سخن بە میان آوردند اما برای ارزیابی یک جریان سیاسی باید فعل را معیار قرار داد نە قول را.
هرم هیرارشی و دسانترالیزه ناپذیر قدرت حدک در راستای منافع شخصی و قدرت فانتزی صاحبان قدرت این حزب، این اصطلاحات را آنچنان کە می خواهند تعریف می کنند و می بینند،نە آنگونە کە هست.
من رسما جدایی خود را از صفوف حزب دمکرات کوردستان اعلام و بە صفوف حزب دمکرات کوردستان ایران پیوستە و بە جرات اذعان می دارم کە قدرت سایە در حزب دمکرات کوردستان علیرغم تمامی ادعاهای فریبندە و پر زرق و برق رویای رفرم و اصلاحات را در این حزب بر باد دادە و کار بە جایی رسیدە است کە فقط و تنها فقط بە علت نوشتن یک مقالە یا یک نقد مکتوب باید توبەنامە نوشت یا صفوف این حزب را ترک کرد.
و این سرنوشت وعاقبت کار جریانی بود کە بە نام رفرم و اصلاحات پس از کنگرەی سیزده, صفوف حزب دمکرات کوردستان ایران (حزب سابقا واحد) را دچار انشقاق نمود و خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل!

برگرفتە از فیسبوک شخصی  آرام ابراهیم  خاص

{jcomments off}