جایگاه زنان دررژیم سرکوب گرجمهوری اسلامی .آمانج کردستانی

زنان  به  طو ر سنتی  و  تاریخی  در  تمامی  جوامع  قربانی  خشونت  و  تبعیض  بوده اند  که  بعدها  در  اثر  رشد افکار عمومی  و  انقلابات  و  نهضت های  آزادی  خواهانه  و  دمکراتیک   به  تدریج  توانستند  در جوامع  غربی به  آزادی  و   حقوق  برابری  با  مردان  دست  یابند

 اما  در کشور عقب مانده  و  واپسگرای  مذهبی  ایران  زنان همچنان  قربانی  خشونت  و  تبعیض  جنسیتی  می باشند  و نیمه ی  انسانی  جنس  مرد  به  حساب  می آیند  و سزاوار زندانی  شدن  در  چهار  دیواری  خانه  ،بدون  حقوق  سیاسی  و اجتماعی  همراه  با  توهین  و تحقیر روزمره  و سرکوب  و سنگسار ،خشونت   فیزیکی  و روحی  و حجاب  اجباری  در پوششی  به  نام  چادر و مقنعه هستند .

بله  در  جمهوری  اسلامی  زنان  از  برابری  شغلی ، حقوقی  و حتی  سیاسی  با مردان  برخوردار  نیستند  که  این  در قوانین  مدنی  و جزایی ، ایران  آشکار است  .تفاوت  و تبعیض  میان زن  و مرد از نظر دیه  آنان  و ارزش  شهادت  زن  در دادگاهای  و  سهم  ارث  زن  و حق  طلاق  و حضانت  فرزند  محروم  کردن  زنان  از تحصیل  در تمامی  رشته های  دانشگاهی  وهمچنین  امکان  عدم  اشتغال  در تمامی  مشاغل  موجود ، نداشتن  حق گرفتن  پاسپورت  برای  خروج  از کشور  و حتی  منزل  بدون  اجازه ی  همسر عدم  امکان  دستیابی  به  مسند قضاوت  و  ریاست  جمهوری  تنها  قسمتی  از محدودیتها  و ظلم های  و محرومیت های  زنان  در زندگی  اجتماعی در  نظام   جمهوری  اسلامی   می باشد  که  رژیم   ولایت  فقیه  به  جز  فقر ،گرسنگی ، بدبختی  اعتیاد  فروپاشی خانواده   و محروم  کردن  آنها  حتی  از ابتدایی ترین  حقوقشان  چیزی  بیشتر نصیب  زنان  کشورمان  نکرده  است و  زنان  از  تمامی  حقوق  بدیهی  خود  محرومند.

  این  محرومیت  در تمامی عرصه های  زندگی  آنها  سایه افکنده است  که  خواست  زنان  برای  داشتن  یک  زندگی  آرام  و بی دقدقه  کوتاه  شدن  دست  مذهب  از زندگی  سیاسی  زنان و جدایی  مذهب  از  دولت  و آموزش  و پرورش  و در کل  داشتن  یک  جامعه  سکولار ،ممنوعیت  حجاب  اجباری  لغو  آپارتاید  جنسی  و  دفاع  از  رابطه ی  مدرن  و انسانی  بین  زن  و مرد  و در نهایت  خواست  برابری  کامل بین  زن  و مرد  در تمامی  شئون  اجتماعی  ، اقتصادی  ، سیاسی  و فرهنگی  به  اضافه  مبارزه  بر علیه  نقد  سنتها  و افکار زن  ستیزی  و ارتجاعی  که  با  مذهب  و ناسیونالیزم  عجین  شده  است .از این رو هر گونه  مبارزه  برای  تحقق  حقوق  زنان  کشور  و  رفع  تبعیض  جنسیتی  در  پیکار بر   ضد  استبداد   و  ارتجاع  قرار دارد . همچنان  که  در سالهای  اخیر  و  در صحنه ی  مبارزات  مردم  به  اثبات  رسید ه  جنبش  زنان  در همبستگی  و هم پیوندی  با  دیگر مبارزان  راه  آزادی  می تواند  راه  گشای  تحولات  جدی  به  سمت  آزادی  و دمکراسی و عدالت  اجتماعی  باشد  . درود  بر زندانیان  سیاسی  زن  و تمامی  زندانیان  سیاسی  .{jcomments off}