رازی دڵم!، شه‌هلا یارحوسێنی

رۆژێکی پاییز بوو .. کزەبایەکی سارد خۆی دەکرد بە ژوورەکەدا .. گەڵای دارپەڵکەکان، لەو دیو پەنجەرەکەوە سەمای ئەکرد.. هەر دوو ئانیشکم نابووە سەر تای پەنجەرەکە و خەیاڵم بە سەمای گەڵاکانەوە گرێ دابوو،

زۆر ئارەزووم دەکرد کەسێک بێت و بەدەم دەنگییەوە راچڵەکێم و لێم بپرسێت بۆ بێدەنگیت؟ بەڵام ئەوەی بۆ دەورو بەرم گرینگ نەبوو بێدەنگی من بوو، ئەوان پیان وابوو من حەزم لەو تەماشاکردنەیە .. لە بەر پەنجەرەیەک کە جێ پەنجەی دوێنێی پێوە دیارە هەڵم دایگرتبوو و وێنەم  لەسەر کێشابوو، ئێستا تەنیا چڵکنییەکی سەرنجی رائەکێشام .. فێنکی کزەبایەک کە دەهاتە ژوورەکەم گەرمی لەشمی سارد ئەکردەوە، وامدەزانی کەسێک لە تەنیشتمەوە دانیشتوەو ئاوڕ لە سەیر  کردنەکەی من ئەداتەوە، زۆر حەزم لە قسە کردن بوو، پێم خۆشبوو ئەو بمدوێنێت ئەو کەسەی رۆح و جەستەمی لە مێژە داگیر کردوە .. ئەو کەسە ناوێکی خۆشی هەیە .. ئەو لە پاڵ ناوەکەی خۆی ناوێکی هەیە خۆشتر لەو ناوانەی کە ئەیبیستم.. زۆر ئارەزوی بیبینی دەکەم و هەر دوعا و پارانەوە دەکەم بۆ ئەوەی رۆژێک لە گەڵم دابنیشێت لە بەردەم ئەم پەنجەرەیەدا و پێکەوە تەماشای سەمای گەڵا و بای پاییزی بکەین، یان نا … چەشنی گەڵا سەما بکەین! بیرت دێ؟ ئەوکاتەی لێتم پرسی کام وەرزت لا جوانە؟ بە دەم هەناسەیەکی قووڵەوە … “پاییز”. تۆ ئاگات لە من نەمابوو، لە ناو خەیاڵی پاییزا بووی کە من گوتم: “بەهار” .. بەهار جوانە. داچڵەکیت، نا نا … بەهار هەموو رەنگەکان یەک رەنگن، پاییز وەرزی رەنگی دڵە عاشقەکانە .. ئەی نەتزانیوە؟  

من توانیم لە گەڵ پایزدا ببم بە هاورێ .. من بەهارێک بووم کە چاوەڕێی پاییزم ئەکرد.. هەر کات پاییز دەهات رازی دڵم زیاتر دەبوو هەناسەکان قوڵتر دەبوون، دڵم زیاتر بیانووی پێدەگرتم، بەڵام هەر دڵم ئارام دەکردوەو دەمگوت: “بەسە دڵە ئەم جارە نا جارێکی تر”. لە پردا بانگێک کرا منیش زۆر پە توندی راچڵەکام، هاواریان کرد وەرە لێرەوە فەرموو، یەکسەر پەنجەرەکەم بە جێهێشت چوومە هەیوانەکەمان و سەیرێکم کرد .. بزانم کێیە ئەوەندە بە پەرۆش پێشوازی لێدەکەن، کاتێک بینم ئەوە خۆیەتی .. ئەوەی من ئارزەووم بوو بیبنم دایکم دەستی کردە ملی و زۆر بە گەرمی خێرهاتنی کرد ئیتر کەوەتە هەواڵ پرسی و بۆ دەنگت نیەوە سەردانمان ناکەی؟ وتی: زۆر سوپاسی هەستان ئەکەم باوەڕ بکەن ئەوەندە سەرقاڵم ناتوانم بچم بۆ هیچ شوێنێک”.

ئەوەم لە بیر چوو خۆم زۆر بە شەرمەوە خێراتنم کرد و زۆر حەزم دەکرد بیدوێنم، نەم دەتوانی چوون هەموو لە ماڵەوە بوون، هەرچی بێقەراریم بوو بە نیگایەک گواستمەوە تا هەست بکات. زۆرجار نیگایەک هەموو نهێنییەکان ئاشکرا دەکات.. دەمەو ئێوارە کە هات … زەردەی خۆرەتاو هێدی هێدی خۆی کۆ دەکردەوە و ئەویش هەستایە سەرپێ و ماڵئاوایی بکات و بڕوات. دایکم وتی: “نابێت برۆی ئەبێت لێرە بمێنیتەوە ئەم ئێوارەی خواردن دروست دەکەم ئەبێت بێتەوە”. منیش زۆرم پێخۆش بوو، کە دایکم خوڵکەکەی زۆر گەرم بوو لە گەڵیدا، ئیتر ئەویش قایل بوو وتی: “باشە دێمەوە بەس ئەچم دەورێک ئەدەم بۆ ئەوە هاورێکانم ببینم دواتر دەگەڕێمەوە”. ئیتر منیش لەخۆشیا نەمدازانی چی بکەم، جووتێ باڵم هەبوایە دەفڕیم، خۆم هەوڵ کردبوو و ناوماڵم پاک و خاوێن دەکردەوە و چیشت و نانم دروست ئەکرد..

 پاییز ئەیهەوێ لێرە بوەستێ، تا وەرزێکی تر .. یان نا تا بەهارێکی تر.. وەها کە تا دوو کاتژمێر من گوێم بۆ دڵتەنگی ئەو گرت .. دیسانەکە وێنەکانمان بەسەر هەڵمی پەنجەرەکە کێشایەوە.. ئەو هێشتا لە بەرامبەرمدایە، ئێستا ردێنی سپی و قژی ماش و برینجی ئەو ئەمپەڕێنێتەوە لە پاییز …!  

شه‌هلا یارحوسێنی

10.12.2012 

 نۆروێژ{jcomments off}