8 مارس نمادی از مبارزه و پیکار مستمر و پایان ناپذیر بر علیه زن ستیزی،آمانج کردستانی

8 مارس در حقیقت روز اتحاد و همبستگی زنان مبارز سراسر جهان برای رسیدن به آرمانهای رهایی بخش و انسانی و پیشرفت اجتماعی و صلح وآرامش زنان و نابودی هر گونه ظلم و ستم و بی عدالتی است

در چنین روزی در سال 1875 زنان کارگر کارخانەی نساجی شهر نیویورک در اعتراض به شرایط  بسیار نامناسب کاری و طولانی بودن ساعت کار و پایین بودن سطح دستمزد دست به تظاهرات زدند  که پلیس به شکل وحشیانەای به کارگران زن معترض، حمله کرد و تظاهرات آنها توسط پلیس به  خون کشیده شد، علیرغم سرکوب خونین پلیس، سالهای بعد نیز کارگران شیکاگو و نیویورک در سطح  گسترده تر و سازمان یافتەتر در بزرگذاشت این روز تاریخی به شدت مبارزات  خود افزودند و علاوه بر شعارهای سالهای قبل خواستار پایان دادن به  کار طاقت  فرسا  و  داشتن  حق  رأی  برای  زنان  و جلوگیری  از  بهره کشی  کودکان  شدند . 

که  این  نقطه ی  عطفی  بر  تاریخ  مبارزات  زنان  علیه  ظلم  و  ستم  و  قوانین  استثمارگرایانه ی  سرمایه داری  شد .       

در  واقع  8  مارس نمادی  از  مبارزه  و پیکار مستمر  و پایان ناپذیر  زنان  علیه  ستم  و بهره کشی   اقتصادی  سیاسی ، فرهنگی  و  جنسیتی   موجود  در  جوامع   سرمایه داری  است . که  زنان  کارگر آن  را  با  رنج  و  خون  خود  بنیان   نهادند  و با  مبارزه ای  آگاهانه  و  خستگی  ناپذیر آن  را  به  کرسی   نشاندند .  بنابراین  زنان  به  طور  سنتی  و تاریخی  در تمامی  جوامع  قربانی  خشونت  و  تبعیض  بو ده اند  که  با  مبارزات  بی وقفه ،  انقلابات  و  نهضت ها ی      آزادی  خواهانه  و  دمکراتیک  و رشد  افکار  عمومی   توانستند  در  جوامع  غربی  به  آزادی  و  حقوق  برابری  با  مردان  دست  یابند . 

اما  با  وجود  سال ها  مبارزه ی   وسیع  توده ای  و  رادیکال  علیه  زن ستیزی  و  تبعیض  جنسی  همچنان  زنان  در  کشورهای  واپسگرای  مذهبی  تحت  خشونت  عنان  گسیخته ی   دولتی  مذهبی  و  اجتماعی  هستند  و  دولتهای  سرکوبگر  و  زن ستیز  بطور  سیستماتیک   از  آزار  جنسی  و  تجاوز  بعنوان  سلاحی   برای  به  سکوت  کشاندن  زنان  معترض  استفاده  می کنند  .

علاوه  بر  آن  زنان  بسیاری  روزانه  قربانی  خشونت  خانگی ،  توسط   همسران  ،  پدران  و  برادران  خود  با  افکار  تاریک  اندیشانه  هستند  و  قتل  ناموسی  این  پدیده ی   شوم  قرون  وسطایی  همچنان  هزاران  قربانی  می گیرد  و  به  دلیل  حاکمیت  اسلام  سیاسی ، سنت های  زن  ستیزی  همچون  سنگسار  احیاء  شده  که  اینها  ریشه  در  سیستم  غیر  عادلانه ی  نظام های  سیاسی  ،  اجتماعی  و  بنیادهای  فکری  آن   دارد .

  زنان  به  دلیل  اینکه  نصف  جمعیت  هر  کشوری  را  تشکیل  می دهند  و  نیز  به  دلیل  نقش  ارزنده ی  آنها  در تربیت  فرزندان  و  آیندسازان   یک  اجتماع  دارای  جایگاه  بزرگی  در  فرایند  توسعه  و  پیشرفت  هر  کشوری  می باشند .

رسیدن  به  توسعه  و  پیشرفت  و  دارا  بودن  جامعه ای  آزاد  و  دمکراتیک  ، بدون  اهمیت  دادن  و احترام  به  زنان  و جایگاه  والای  آنها  امکان  پذیر  نمی باشد . همچنان  که  کشورهای  پیشرفته  آن  را  تجربه  کرده  و پیشرفت  و  رفاه  خود  را  مدیون  اهمیت  دادن  و  ارزش  قائل  شدن  به  خواسته های  زنان  و  رفع  هر  گونه  تبعیض  و  خشونت  علیه  زنان  هستند.

در  کل  ارتباط  مستقیمی  میان  در  بند بودن  و  تبعیض  و  خشونت  علیه  زنان  با  عقب  افتادگی  و  توسعه  نیافتگی  و  غیر  دمکراتیک  بودن  کشورها  وجود  دارد .

در حکومتی  که  افراد  از نظر  دین  و  مذهب  به  اقلیت  و اکثریت  تقسیم  می  شوند  حتی  جنسیت  افراد  باعث  تبعیض   و  نا برابری  حقوقی  و  اجتماعی  آنها  می شود  و  زنان  از  کم ترین  حقوق  برخوردارند  و  حکومت  از  طریق  انتخابات  غیر  دمکراتیک  و ناسالم  زمام  امور  را  در  دست  گرفته  است  و  مردم  امکان  نظارت  به  حکومت  و  تغییر  سیاستها  و  حتی  تغییر  نوع  حکومت  را  ندارند  و  آزادی  بیان  و  اندیشه  و  تبادل  اطلاعات  محدود  شده  است  و  احزاب  و  سازمانهای  سیاسی  مخالف  حکومت  اجازه ی  هیچ  نوع  فعالیتی  را  ندارند  و  روزانه  افراد  به  دلیل  ارتباط  با  احزاب  مخالف  دستگیر و  اعدام  می شوند .

دیگر  صحبت  از آزادی  و  دمکراسی  و  برابری  مفهومی  ندارد  و  تا  زمانی  که  حکومتی  بر  اساس  خواسته ها  و  اعتقادات  مردم  و  ملزم  به  رعایت  آزادی  و  دمکراسی  و  حقوق   بشر  و  برابری  زن  و  مرد  به  سرکار  نیاید  ما  همچنان  شاهد  نقض  حقوق  بشر  و  بخصوص  حقوق  زنان  هستیم .

بنابراین  زنان  با  توجه  به  شرایط  حاکم ، خود  باید  در  میدان  مبارزه  حاضر  شوند  و  فریاد  رسای  خود  را  بر علیه  ستم  و  بی حقوقی ها  به  گوش  جهانیان  برسانند  و  خواسته های  خود  را  مطالبه  نمایند.  که  خواسته های  زنان  عبارتند  از : 

1 _  برخورداری  از  تمامی  آزادی های  دمکراتیک  ، از جمله  برخورداری  از  حق  اعتصاب  اعتراض  و  تشکل 

 2 _  از  میان  بر داشتن  بازداشت  محاکمه  ، تهدید  و تعقیب  فعالان  جنبش های  آزادی  خواهانه و  برابری  طلبانه  زنان 

3 _  برابری  حقوق  زنان  با  مردان  در تمامی  عرصه های  زندگی  اقتصادی  ، سیاسی  اجتماعی  فرهنگی  لغو هر نوع  قوانین  زن  ستیزانه  و  جنسیت  محور  و  به  طور  کلی  رفع  آپارتاید جنسی 

4 _  برخورداری  زنان  از  حق  طلاق ، حق  حضانت  فرزندان ،  حق  انتخاب  پوشش  و  محل  زندگی  ، حق  انتخاب  همسر  ، حق  تحصیل  ، حق آزادی  سفر  به  مناطق  مختلف …

5 _  از  میان  برداشتن  و  لغو  هر  نوع  خشونت  علیه  زنان  از  جمله   سنگسار  آنان 

6 _  برداشتن  کار تکراری  و  طاقت  فرسای  خانگی  از  دوش  زنان  تا  زنان  بتوانند  به  جای  بردگی  و  کارگری  در  خانه  به  صحنه ی  اجتماعی  وارد  شوند .

7 _  برداشتن  تبعیض  میان  زن  و مرد  از  نظر  دیه  و  شهادت  در  دادگاها  و  سهم ارث

8 _ از میان  برداشتن  پدیده ی  شوم  ازدواج  موقت  که  چیزی  جز تن  فروشی  به  شکل  رسمی  نیست  .

9 _  تأسیس  خانه های  امن  برای  زنان  آسیب دیده  در  جامعه  و  حمایت های  ویژه ی  بهداشتی  روانی  آموزشی  و  حرفه ای  از آنان  و غیره

پس  زنان  برای  کسب  مطالبات  خود  ، باید  در  عرصه های  پیکار  و در  میادین  نبرد  حاضر  شوند  و  با  نظام  بربر منشانه  و  استبداد ی  و  زن  ستیزانه  حماسه  بیافرینند  و  شجاعانه  و  دلاورانه  برای  کسب  آزادی  و  حقوق  خود  دوش  به  دوش  مردان  مبارز  به  پا خیزند  و  پرچم  زیبای  برابری  و  عدالت  و  رهایی  را  تا  قلعه های  شامخ  پیروزی  به  اهتزاز  در  آورند .

زنده  باد همبستگی  جهانی  زنان  برای  رفع  هر گونه  تبعیض  جنسی 

{jcomments off}