Bo Pêşewa Qazî Mihemed . Rehman Coşen

Bi navê xwedê

               
Bi navê te ey Rêber

 

Bi navê kurdistana rengîn

 

Ey Qazî tu zengîniya dîroka Kurdayî

 

Tu senbola serbixabûn û rizgarîyê

 

Tu rojî, tu qet naçî ava ! tu roja rojhelatî

 

Tu şefeqa rona rojavayî

 

Tu ronahiya xebatê li bakurî

 

Tu mamostayê rizgarîyê li başurî

 

Ey Qazî tu qet namirî

 

Te vêda dan Evrên reş û tarî

 

Te got em dikarin û te karî

 

Te da me îrade û baverî

 

Te da me nav û nişan u pirozî

 

Te got me dîn û ayîn yanî welatperverî

 

Ey Qazî tu qet namirî

 

Te bi berxwedanîya xwe dujimin rû reş kir

 

Te bi gotine xwe dujimin bê sir û sitar kir

 

Te heybeta pûça van işkand

 

Te mere nekariye û nezaniye pelçiqand

 

Ey Qazî tu namirî

 

Çar Çira çend bextewer bû

 

Heya dema axirî ji her bal te bû

 

Ev roj , roja here nexweş a Kurdistana me ya kal bû

 

Ev roj, roja reş a Welatê te bû

 

Ev roj, roja hejîna çiyayê welatê te bû

 

Ev roj, roja giryana dar û zinarên Kurdistanê bû

 

Ey Qazî tu qet namirî

 

Sitêrka te her roj geştir dibe

 

Ala te her roj bilindtir dibe

 

Mezinatiya te her roj berçav tir dibe

 

Soza te her roj mere rast tir dibe

 

Ey Qazî tu namiri

 

Em sûnd dixwen bi navê te

 

Te çand, emê bidron

 

Te hilkir, emê geş kin

 

Te raçand, emê ava kin

 

Te got, emê bikin

 

Te dest pêkir emê tevaw kin

 

Ey Qazî tu qet namirî