اولین روز زندگی، اولین روز رفتن به‌ مدرسه‌ میباشد، سه‌عی سه‌قزی

زمانیکه‌ زنگ مدرسه‌ بصدا درآید     

باران خورشیدی بر تاریکستان فرود آید      

مرگ جغد تنگنظری فرا میرسد      

کبوتر عقل و معرفت به‌ سما آید!

***

كاتێ زه‌نگی قوتابخانه‌ لێئه‌درێ

گڕ له‌ تاریكستان به‌ر ئه‌درێ

زاخاو ئه‌بێ دڵ و دیده‌

هزر و بیریش په‌ره‌ ئه‌گرێ

مرۆڤێکی خوێنه‌وار

چرایه‌ بۆ گۆند و شار

زانست بکه‌ی به‌ تۆشه‌

سه‌رئه‌که‌وی، هه‌زار جار!

برای هر موجود زنده‌ و بخصوص انسان که‌ متولد میشود، روز تولد روز آغاز زندگی او میباشد، ولی اگر با دید باز به‌ آغاز زندگی بشر در عصر کنونی بنگریم، آغاز زندگی انسان روزی است که‌ آن فرد برای اولین بار پا به‌ کلاس درس میگذارد و آن چند حرف اول الفبا که‌ عبارتست از (A – B – C ) میشنود و یاد میگیرد، شروع زندگی او است!

در باره‌ء‌ رفتن به‌ مدرسه‌ بهتر است به‌ درد دل یک انسان دردمند و مظلوم کوش فرا دهیم:

گفتوگوی ناصر حریری با دکتر رضا براهنی

رضا براهنی: من از هر دو طرف ترک هستم. ولی این زبان در طول پنجاه‌ سال زندگی من فقط مدت یک سال زبان رسمی مردمانی بوده‌ است که‌ صاحب آن زبان بودند و آن سال، سال 25- 24 بوده‌، پیش از آن سال و بعد از آن سال، زبان رسمی مدارس و دانشگاه و ادارات فارسی بوده‌. زبان مادری ما یکی از مظلوم ترین زبانهای مادری جهان است.

این سرنوشت مختص به‌ آقای رضا براهنی و ملت ترک نبوده‌ و نیست، این سرنوشت ملتهای عرب، بلوچ، ترکمه‌ن، کرد و مازندرانی در ایران بوده‌ و میباشد! این قتل عام تدرجی ملتهای فوق است! این عمل در پیدایش اسلام و حمله‌ اعراب انجام گرفته‌، در نتیجهء‌ این کردار جنایتکارانه‌ ملتهای محو و نابود شدند، نمونه‌ جامعه‌ مصر. یا خود فارسها – که‌ فردوسی میگوید:

بسی رنج بردم در این سال سی

عجم زنده‌ کردم من بدین پارسی

حال باید یک فردوسی بلوچ، یک فردوسی ترک، یک فردوسی ترکمه‌ن و عرب و مازندرانی و کرد پیدا شود

بگوید :

سی ساڵ ره‌به‌ق تێکۆشام ته‌واو

فارسیم من توڕدا کوردیم کردۆ باو

***

بسی رنج بردم در این سال سی

کردی را گذاشتم بر جای فارسی

تا زبان آنها را از زیر سطله‌ فارسیزم نجات دهند. در برابر این جنایت دولت ایران، جهان متمدن سکوت را اختیار نموده‌.

خوشبختانه‌ در سوید عده‌ای از فعالین سیاسی و آزادیخواه ایرانی ارگانی بنام کمیته‌ دفاع از حقوق بشر ایران و سوئد تاسیس نموده‌ و ماهانه‌ گزارش نقص حقوق بشر توسط دولت ایران، ولی با نام (جمهوری اسلامی) معرفی میگردد. این ارگان سیاسی و آزادیخواه‌ بارها در رادیو همبستگی اشاره‌ به‌ نقص حقوق بشر در ایران نموده‌ ، ولی در رابطه‌ با این جنایت دولت ایران و کشتار تدریجی ملتهای فوق سوکت مینماید!

بنده‌ بمانند یک شونده‌ در همین رادیو چندین بار به‌ این سکوت کمیته‌ دفاع از حقوق بشر ایران و سوئد اعتراض نموده‌ام، نماینده‌ این ارگان بشردوست پاسخی نداده‌ است. در اینجا بهتر است به‌ این ضرب المثل اشاره‌ شود:

اگر چیزی بگندد، نمکش میزنند

وای بر آن روز که‌ بگندد نمک!

جای تعجب است که‌ مجریان گرامی رادیو همبستگی، بمانند یک رسانه‌ فعال در کار رسانه‌ی احساس مسئولیت نکرده‌ و خواستار توضیح از نماینده‌ء  این ارگان بشردوست در رادیو نبوده‌اند.

—–

این سطر در روزشنبه‌  22/9/2012 (1/7/1391)ی خورشیدی در (رادیو همبستگی) و (رادیو شهروند) که‌ برنامه‌های خود را روی فرکانس 1/91 در ستکهولم پخش مینمایند، قرائت گردیده‌ است

***

جهت اطلاع : چند جمله‌ء زیر

{ بگوید :

سی ساڵ ره‌به‌ق تێکۆشام ته‌واو

فارسیم من توڕدا کوردیم کردۆ باو

***

بسی رنج بردم در این سال سی

کردی را گذاشتم بر جای پارسی }

در متنی که‌ در رادیوهای قرائت گردید، نوشته‌ نشده‌ بود، ولی بعد از موضعگیری (رادیو شهروند) ناچار به‌نوشتن آن شدم.   

سه‌عی سه‌قزی 22/9/2012

 qayshi@yahoo.com

تصویر از سایت زیر  sandrasvaard.blogg.se  

{jcomments off}