ئۆجەلان و پرسی پێغەمبەری . جەمیل کولاهی

دوا بە دوای پەیامە نەورۆزییەکەی عەبدۆڵا ئۆجەلان سەرۆکی پارتی کرێکارانی کوردستان (پەکەکە)، لێکدانەوەگەلی جۆرواجۆر هاتنە ئاڕاوە.

دەستەیەک لە نووسەران پێیان وابوو شێوەی داڕشتنی پەیامەکە پێغەمبەرانەیە! دەستەیەکی دیکە پێیان وایە کە ئەو پەیامە هی خودی ئۆجەلان نیە و بە واتایەکی دیکە میتی تورکیە نووسەری ئەو پەیامە بووە! و پاساویشیان ئەوەیە کە ئەو پەیامە لە گەڵ بیر و بۆچونی ئۆجەلان وەکوو رێبەرێکی نەتەوەیی نایەتەوە!

ئەو کەسانەی کتێبەکانی ئۆجەلانیان خوێندبێتەوە بە روونی بۆیان دەردەکەوێ کە ئەو پەیامە نووسینی ئۆجەلانە و پەیامەکەش بە پێچەوانەی ئەوە کە بانگەشەی بۆ دەکرێ، شتێکی نوێی تێدا نیە و دێڕ بە دێڕی پەیامەکە لە دوو تۆی کتێبەکانیدا هەیە، بۆ وێنە بۆچی ناوی رۆژهەڵاتی کوردستان لە پەیامەکەیدا نەهاتووە، بەڵام باسی کوردانی باشوور و رۆژئاوا دەکا؟ بۆچی ناوی کوردستان ناهێنێ و ناوی ئاناتۆلی دەهێنێ؟ بۆچی چەندین جار ناوی رۆژهەڵاتی ناڤین و ئاسیای ناڤین دێنێ؟ بۆچی پەیماننامەی ١٩٢٠ بۆ دۆستایەتی کورد و تورک بە بنەما دادەنێ؟… بەڵام بۆ درێژ نەبوونەوەی باسەکە، تەنیا لە سەر پرسی پێغەمبەری و ئۆجەلان کە بۆتە پرسیار بۆ هێندێک لە نووسەران درێژە بە وتارەکەم دەدەم.

پێش لەوەی برۆمە سەر باسەکە، پێمخۆشە ئاماژە بەوە بکەم کە ئەم وتارەش هەر وەک وتارەکانی پێشو بە بەڵگەو دیکۆمێنتە و لە کتێبەکانی ئۆجەلان کە خودی پەکەکە بڵاوی کردوونەتەوە، وەکو سەرچاوە کەڵکم وەر گرتووە و ناو و ژمارەی لاپەڕەی کتێبەکانیشم هێناوە، بۆیە روونە کە من بە نیسبەت ناوەرۆکی ئەو کتێبانە بەرپرسیار نیم.

کاتێک پەیامە نەورۆزییەکەی ئۆجەلان دەخوێندرێ، زۆر چەمک و وشەو و رەستە بەرچاو دەکەون کە زەینی خوێنەر بەرەو ئەوە دەبەن کە ئەمە پەیامێکی سیاسی لە سەرۆکێکی سیاسی نیە و شێوازێکی دیکەی هەیە. کەڵک وەرگرتن لە ناوی شوێنگەلی مێژوویی و هەروەها هێنانی ناوی شوێنگەلی ئەمڕۆیی بەرینتر لە ئەو شوێنەی کە خەباتی بۆ کردووە و لە هەمان کاتدا خۆبواردن لە هێنانی ناوی کوردستان وەکوو شوێنێک کە شۆڕشی نووسەری پەیام لە ئەودا و بۆ ئەوێ بووە، هەموو دەرخەری هەوڵێکن بۆ پێوەندی گرتنی هاوکاتی نووسەر بە قووڵایی مێژوو و پانتایی جوغرافیایەکی زۆر بەرینتر لە کوردستان کە نیشانەی خولیایەکی زۆر جیاواز لە سیاسەتە. ئامۆژگاری گەلانی ناوچە و بە کار هێنانی رستەگەلێک وەک:  ” من پێموایه‌ ئه‌وانه‌ی باوه‌ڕیان به‌ من هێناوه‌ و دڵیان بۆ من کردۆته‌وه‌” یان ئەوەی کە دەڵێ: ” بانگەوازی من بۆ ئەو گەنجانەیە کە بە دڵ و گیان پێشوازی لەو بانگەوازە دەکەن ، پەیامم بۆ ئەو دایکە پیرۆزانەیە کە لە کانگای دڵیاندا شوێن بۆ ئەو پەیامە دەکەنەوە ، وتەکانم بۆ ئەو دۆستانەیە که‌ بە بێ دوودڵی ئەو وتانە پەسەند دەکەن ، کەسانێک کە بە سەرنجراکێشیەوە گوێ بۆ ئەو پەیامانە شل دەکەن.”

ئەم شێوە ئاخاوتنە باکگراوندێکی لە پشتە و تاکو کتێبەکانی ئۆجەلان نەخوێنین بۆمان دەرناکەوێ بۆچی ئەو پەیامە نەورۆزانەیەی وەک وتاری پەێغەمبەرانە بوو. لە کتێبی رهبریت و خلق لاپەرەی ٧٢دا دەڵێ: “(عیسی) با ایمان و اخلاق خود چنین انقلابی را برپا نمود. با چنین روشی توانست بە امپراتوری روم خاتمە دهد. اسلام نیز هنگام نابود نمودن امپراتوری ساسانیان چنین دیدگاه و موقعیتی داشت. اسلام و مسیحیت دو امپراتوری بزرگ جهان را با استفادە از سلاح اعتقاد و ایمان از بین بردند، نە با نیروی اسلحە و اسب و نیروی نظامی. اینها مواردی هستند کە برای من بسیار واضح و شفاف هستند کە من در این راە مبارزات خود را ادامە میدهم”

دیسان لە شوێنێکی دیکە  لە هەمان  کتێبی “رهبریت و خلق” لاپەڕەی ٧١دا دەڵێ: “دیالکتیک منطقە خاورمیانە ظهوری پیامبرگونە میطلبد. رهبران این منطقە باید پیامبر باشند. هرگاە بە فعالیتها و مبارزات خود نظر میافکنم، میبینم کە همچون انبیا تلاش میکنم. نحوە فعالیت و شخصیت و اعتقاد و انساندوستی و پرنسیپهای زندگیم، بیشتر بە پیامبران شبیە است، من خود را همچون رهبر یک جنبش رهایی بخش ملی بە حساب نمیآورم” هەروەها لە لاپەڕەی ١٠٦ و ١٠٧ی هەمان کتێبدا دەڵێ: “مکتب سیاسی، کمیتە مرکزی و حتی دبیر کل حزب نیز از نظر ما القابی ظاهری بودند… من از متدهای پیامبران همچون برنامە و پروگرام و دیدگاەهای آنان بهرە میگیرم.”

رستەکان خۆیان دەدوێن، ئەو پەیامە نەورۆزییە خاوەنی وەها بەکگراوندێکە، واتە بوونی ئوجالان لای خۆی و بە باوەڕی خۆی بوونێکی پێغەمبەرانەیە و بۆ خۆی ئەرکێکی پێغەمبەرانە پێناسە دەکات و دیارە پێغەمبەرەکانیش (جگە لە مووسا) خۆیان لە نەتەوەدا بەرتەسک نەکردووەتەوە و باسی رزگاری گشتی دەکەن، ئوجالان کە لە خۆیدا هەست بە پێغەمبەر بوون دەکات و هەموو کردەوەکانی خۆی بە کار و کردەوەی پێغەمبەرانە دەزانێ زۆر ئاساییە کە بۆ سەروەری خۆی بە دوای شوێنی گەورەتر لە کوردستان بکەوێت!

ئۆجەلان تەنانەت لە باسی پێغەمبەریدا ئەوەندە پێش چووە کە ئیددیعای مۆعجیزەش دەکا. ئەو لە کتێبی “اصرار بر سوسیالیزم” لاپەڕەی ٨٠دا دەڵێ: “بە سبب اینکە من متناسب با واقعیت مادیمان دارای یک نیروی عظیم فکری هستم، و نیز قدرت آفرینش فکر و عمل بە آن را دارم، بە انفجار عظیم تبدیل شدەام. چرا تا این حد میتوانم تأثیر گذار باشم؟ زیرا فقدان معنویت و ایدئۆلۆژی در جامعە کرد را در شخص خود تحلیل کردە و بە دلیل آنکە سطح عملکرد خود را با شرایط مادی خود سازگار ساختەام، اکنون در حد یک معجزەگر مورد ارزیابی قرار میگیرم، اساسا خصلت هر ظهور تاریخی بە این خصوصیت بستگی دارد.”

پێغەمبەری ئیسلام قورئان واتە ئەو قسەگەلە کە دەیگوت و خەڵک دەیاننوسی وەکوو موعجیزە پێناسە دەکرد و ئوجالان کاریگەری دانان بە موعجیزەی خۆی دەژمێرێ و پێی وایە تەنیا دەبێ پێغەمبەر بی تا بتوانی گۆڕان پێک بێنی. دیارە لە زەینی پێغەمبەریشدا سنوور و نەتەوە مانایەکیان نیە و بۆ هەموو مرۆڤایەتی خەبات دەکا. هەر بۆیە لای ئەو  بچووک بوونەوەیە کە پێی بڵن رێبەری جوڵانەوەی رزگاریخوازی کوردستان، یان ئەوەی کە تەنیا بۆ کوردستانی سەربەخۆ خەبات بکا. بۆیە ئەو لە پلەی پێغەمبەرێکدایە و دەبی هەموو دنیا ببنە شوێن کەوتەی ئەو و بیپەرستن و ئەو ببێتە سەرۆکی پیرۆزی هەموو رۆژهەڵاتی ناوەراست و لە هەنگاوێکی دیکەدا هەموو دنیا!

لەم بارەیەوە لە لاپەڕەی ٧٣ی “اصرار بر سوسیالیزم”دا دەڵێ دەڵێ: “اگر اسلام را در نظر بگیریم بە پاسخهای بسیاری میتوانیم دست یابیم، حتی اگر بە نتیجە انقلابهای بزرگ جهانی نظری بیافکنیم میتوانیم بە پاسخ مورد نظر دست یابیم. اولا مرزبندی نتیجە سطحی نگری است. من هیچ مانعی در وجود مرزها نمیبینم. کسانیکە سیاستهای خود را بر پایە مرزبندی استوار میسازند، خود را منزوی و گوشەگیر مینمایند. در مراحل اولیە انقلاب، ما نیز از کردستانی آزاد و مستقل و متحد بحث مینمودیم، اما اکنون درمی­یابیم کە تقسیم کردستان در زمان حال بە نفع کردهاست و امکانات فراوانی برای انجام فعالیتهای گوناگونی فراهم میکند. اگر کردستان محیطی بستە می­بود، باعث بوجود آمدن اختلاف  و تضاد می­شد. اما حال انقلابی را کە ما شروع کردەایم، سریعا بە انقلاب خلقهای همسایە منجر می­شود. امروزە، رستاخیز و انقلاب ما بە منبع تولید نیرو و موتور پیشرفت جوامع خاورمیانە تبدیل می­شود.مخصوصا برای خلق کردستان کە در مرکز این جوامع قرار دارند و از طریق کردها این انقلاب بە مراکز دیگر سرایت میکند.”

ئۆجەلان لەم چەند دێڕەدا پێی وایە کە دەبێ ئەو ببێتە پێغەمبەر و شوڕشێک بخاتە رێگە و ئەو شۆڕشە بۆ هەموو رۆژهەڵاتی ناڤین هەناردە بکات. فکری ناردنەدەرەوەی شۆرش و گشتگیر کردنی بۆ پەرە پێدانی ئیسلام بێت یان شیعە یان ئەو ئایینە کە ئوجالان دەیهەوێ سەرۆکایەتی بگرێتە ئەستۆ، بە پێداگری لە سەر ناوچەیەکی تایبەت وەک کوردستان جێبەجێ ناکرێت، بۆیە ئەوە خۆ بووچک کردنەوەیە کە تەنیا داوای کوردستانی سەربەخۆ بکەی! لێرەدا دەر دەکەوێ کە بۆچی ئۆجەلان لە پەیامە نەورۆزییەکەیدا باسی کوردستان ناکات، بەڵام بە خەستی باسی گەلانی رۆژهەڵاتی ناڤین و ئاسیای ناڤین دەکات.

ئۆجالان لە خوێندنەوەی مێژوودا بەردەوام بەدوای لێکچوونەکانی خۆی و پێغەمبەران دا دەگەڕێ و ئەو بوون بە پێغەمبەر بە شێوەیەکی تایبەت تێئوریزە دەکات. بۆ ئەم مەبەستە  لە شوێنی لە دایک بوونییەوە دەست پێ دەکات و ئەو شوێنە وەکوو شوێنێکی پیرۆز و گرینگ لە مێژووی مرۆڤ دا دەناسێنێت کە دەتوانێ پیرۆزایەتی و گرنگی بە ئەو مرۆڤانەی کە لەوێ لە دایک دەبن ببەخشێ. واتە لە باری جۆغرافیاییەوە خۆی بە پێغەمبەرەکان دەبەستێتەوە. لەم بارەیەوە ئۆجەلان دەیەوێ بە هەر شێوەیەک بووە خۆی و پ.ک.ک بە ئیبراهیمەوە ببەستێتەوە.

 لە کتێبی “ارفا سمبل قداست” لاپەڕەی ٤٤دا دەڵێ: “وقتی بە گذشتە می­نگرم، حقیقتی کە مهرش را بر پراکتیک من زدە است بیشتر بە شکل تجدد یافتە و روز آمد پیامبری است. من و بە تبع آن پ.ک.ک چندان پیوندی با قرن بیستم نداریم. انگار بە صورت ظاهری و در سطح کلمات و جهت اقتضای روز رابطەاش را با این سدە برقرار نمودە است. همچون فرد باید بگویم کە هیچگاە با روح سدە بیستم یکی نشدم”

لە لاپەڕەی ٧٨دا دەڵێ: “فرهنگ پیامبری و سنت حضرت ابراهیم کە همچون پدر و بنیانگذار آن محسوب میگردد، نیازمند تفسیر و عملکرد نوین بودە و این از اهمیت فراوانی برخوردار است. وقتی جایگاە و پیشرفت اورفا و مناطق جوار آن در تاریخ بە طور صحیح بیان شود، امروزە امکان ارزایابی روشنگرانە را برایمان بوجود میآورد.”

لە لاپەڕە٨٧دا دەڵێ: “فردی هستم کە در درجە اول خود را در برابر زندگی هم در پ.ک.ک و هم در اورفا مسئول میدانم”

 زۆربەی سەرچاوەکان وەک تەورات کاتێک باسی شوێنی لە دایک بوونی پێغەمبەرێک بە نێوی ئیبراهیم دەکەن، ناوی شاری ئوور دێنن کە دەڵن لە تەنیشت رووباری فۆراتە. ئەگەرچی سەرچاوەکان دەڵن شاری ئوور لە ناوچەی کەلدانییەکان کە دەکاتە بەشێک لە عێراقی ئەمڕۆژ لە باشووری رۆژهەڵاتی بەغدا هەڵکەوتووە، ئۆجەلان دەڵێ ئوور ناوی ئۆرفا بووە و ئیبراهیم لە ئۆرفا لە دایک بووە. لێرەدا پرسیار ئەوەیە کە ئیبراهیم لە نێو دینەکاندا چ گرینگییەکی هەیە کە ئۆجەلان ئاوەها لە سەری چڕ بۆتەوە؟

ئیبراهیم بە باوکی دینە ئیبراهیمییەکان کە بریتین لە مەسیحی، یەهوودی و ئیسلام ناسراوە. واتە هەرکام لەو دینانە بە شێوەیەک خۆیان بە ئیبراهیمەوە دەبەستنەوە، یەهوودی لە رێگەی ئیسحاقەوە کە دەڵن مووسا لە بنەماڵەی ئەو بووە، مەسیحی لە رێگەی مەریەمەوە، کە دەڵن کچی عیمرانە و لە بنەماڵەی مووسایە کە لەو رێگایەوە دەچیتەوە سەر ئیبراهیم و ئیسلامیش لە رێگەی ئیسماعیلەوە کە دەڵن محەممەد لە بنەماڵەی ئەوان بووە. بۆیە ئیبراهیم رۆڵی سەرچاوەی بە دەست هێنانی مەشرووعییەت بۆ ئەو دینانەی هەیە.

ئۆجەلانیش بۆ بوونە پێغەمبەر پێویستی بە مەشرووعییەتێک هەیە کە بۆ وەرگرتنی ئەو مەشرووعییەتە پەنای بردۆتە بەر چیرۆکی ئیبراهیم. بەڵام ئۆجەلان لەم سەردەمەدا ناتوانێ بڵێ منیش وەک مووسا و عیسا و محەممەد لە بنەماڵەی ئیبراهیمم، بە ناچار کەوتۆتە مێژوو سازی و خۆ شۆبهاندن بە ئیبراهیم و پیرۆز کردنی ئۆرفا. تا رادەیەک کە کتێبێکی لە ژێر ناوی “اورفا سمبل قداست” نووسیوە. کە لە درێژەدا بە کورتی چەند بەشێکی وەک نموونە دێنمەوە؛

لە لاپەڕەی ٤٩ی “اورفا سمبل قداست”دا دەڵێ: “ارفا ماکتی از جامعە موزاییکی خاور میانە است. اهمیت و جایگاە اورفا در خاور میانە همانند معنای خاور میانە در کل جهان است. موردی کە موقعیت ایفای نقش مشابە در تاریخ می­نامیم همان است”

لە لاپەڕەی ٧٠دا دەڵێ: “پ.ک.ک در اورفا، شاید هم بدون توجە عمیق و آگاهی ژرف از واقعیت آن دست بە آزمودن زد. نیت طرفداری آن از آزادی و روشنگری حقیقتی غیر قابل بحث است. انجام اولین عملیات آن نە بر ضد نهادهای جمهوریت کە بر ضد کانونهای واپسگرای فئودالی این را اثبات منماید.”

لە لاپەڕەی ٧١دا دەڵێ: “آیا میتوان با توجە بە این امر پ.ک.ک را یک جنبش معاصر ابراهیمی قلمداد نمود؟ از نظر نیت شباهتهای جالبی را نشان میدهد. یورش بە محیطهای منفور و نمرودیان کوچک تنها بنام ملی و دمکرات بودن نیست، بلکە گامی پیشرو برای جامعە بشری است.”

 لە لاپەڕەی ٧٢دا دەڵێ: “چیزی کە برای پ.ک.ک و منطقە اورفا اهمیت بیشتری دارد، آغاز و یا عدم آغاز قداست معاصر شدە ابراهیم در قرن بیست و یکم است… بە راحتی میتوانم بگویم کە پ.ک.ک با نام و هویت قبلی خویش نمیتوانست در منطقە این دگردیسی را نشان بدهد  و این از نظر تاریخی بدون معنا بود.”

لە کتێبی “رهبریت و خلق” لاپەڕەی ١١٦ و ١١٧دا دەڵێ: “در واقع قبل از سال ١٩٧٩ دولت سعی نمود تا بە هر طریقی ما را از میان بردارد. من نیز درک نمودە بودم کە با خط مشی گذشتە نمیتوان موفقیت را کسب کرد… دو راە در مقابلم قرار داشت: یا رفتن بە کوە و یا رفتن بە یکی از عرصەهای خاور میانە. بعضی از رفقا را بە کوە راهنمایی کردم. کاری را کە حضرت ابراهیم کرد، من نیز انجام دادم و بە سوی خاور میانە حرکت کردم، بطرف قدس. بە این علت است کە میگویم حضرت ابراهیم در شهری کە در آن متولد شدم یعنی اورفا ظهور کرد… نمرود و اشخاص دیگری نیز از اورفا سر بر آوردەاند، اما من آپو هستم و نمرود و اشخاص دیگر نیستم. من بر راە پیامبران حرکت کردەام در حالیکە نمرود دیکتاتور بود. سرگذشت من همچون ابراهیم خلیل است کە نمرود راە کوهستان را بر وی مسدود کرد و مجبور شد بە سمت جنوب حرکت کند. بە سرگذشت حضرت موسی در مصر نیز شباهت دارد. بە این شیوە در خاور میانە جای گرفتم. دولت بە تعقیب ما ادامە داد تا سرانجام کودتای ١٩٨٠ بە وقوع پیوست. بعد از کودتا شدت و فشار افزایش یافت. ٩٠ درصد از رفقای ما دستگیر و روانە زندان شدند. تنها با گروە کوچکی توانستیم وارد عرصە خاور میانە شویم.”

لێرەدا ئۆجەلان پەکەکە وەک دینی ئیبراهیمی سەدەی بیست و یەکەم ناودەبات، دەڵێ من و ئیبراهیم لە ئۆرفا لە دایک بوین، ئیبراهیم لە ئۆرفا سەرهەڵدانی کرد و بوو بە پێغەمبەر و یەکەمین چالاکیشی لە دژی بە وتەی ئەو ناوەندە بێزراوەکان وەک بت خانە بووە. دوای ئەوەش دەڕوا بۆ رۆژهەڵاتی ناڤین. هەر لەم چوار چێوەیەدا دەڵێ پەکەکە کە مەکتەبی منە لە ئۆرفا سەری هەڵدا و یەکەمین چالاکیمان بۆ سەر فێئۆدالەکان بوو نە بۆ سەر کۆماری تورکیە! دوای ئەوەش هەر وەک چون نەمروود ئیبراهیمی بۆ رۆژهەڵاتی ناڤین راو نا، دەوڵەتی تورکیەش بە هەمان شێوە لە گەڵ من جووڵایەوە و منی بەرەو رۆژهەڵاتی ناڤین راو نا. لێرەدا دەوڵەتی تورک رۆڵی نەمروود و خۆی رۆڵی ئیبراهیمی هەیە!

ئۆجەلان لە یەک رەستەدا کە لە سەرەوە هێناومە دەڵێ: “من لە سەر رێگەی پێغەمبەرەکاندا جووڵاومەتەوە”، ئەو دەزانێ ئەگەر ئیددیعای پێغەمبەری بکات، نابێ ئەو پێغەمبەرانە رەت بکاتەوە، بۆیە نە تەنیا رەتیان ناکاتەوە بەڵکوو هەموو کردەوەکانیان پاساو دەداتەوە و تەنانەت دەڵێ منیش وەک ئەوانم و بەسەرهاتمان یەکێکە. بۆ نموونە لە سەر عیسا و وێکچوونی پەکەکە و جووڵانەوەی عیسا لە کتێبی “از دولت کاهنی سومر بە سوی تمدن دمکراتیک” لە لاپەڕەی ٣٦٥دا دەڵێ: “برپایی جنبش عیسای معاصر گذیر ناپذیر است، براستی نیز شباهتی عجیب وجود دارد. حرکت اسنیهای زمان عیسی دارای ویژەگیهای نزدیک بە جنبش زحمتکشان است. یحیای تعمید دهندە بسیار شبیە بە مبلغین سوسیالیست است، جنبە جالبتر مسئلە این کە گروە اولیە تشکیل دهندە پ.ک.ک نیز حدودا ١٢ نفر است، محتملا یک یا دو جاسوس در صفوف آن وجود دارند.”

لێرەدا مەبەست لە عیسای سەردەم خودی ئوجەلانە کە دەبێ سەرهەڵبدات، تەشکیلاتی نهێنی و ئەندامانی پەکەکەی وەک ئەسنییەکان و یەحیا شوبهاندووە. سەیرتر لەوە دەڵێ بنیاتنەرانی پەکەکە ١٢ کەس بوون کە دەیان شۆبهێنێ بە ١٢ دۆستەکەی عیسا کە ناویان “حەواریون” بوو. پاشان باسی سیخور دەکا، لە نێو حەواریوندا “یەهوودا”سیخور بوو، لە نێو دوازدە کەسەکەی بنیاتنەری پەکەکەش فاتمە ژنی ئۆجەلان و نەجاتی کایا کە خەلەبان بووە و بە وتەی ئۆجەلان سیخوری دەوڵەتی تورکیە بوون.

ئەم لێکچوونانە هەر درێژەی هەیە تا دەگاتە محەممە پێغەمبەری ئیسلام. ئەو لەم بارەیەوە دەڵێ: “زندگینامە حضرت محمد مرا متأثر می­ساخت، شخصیت حضرت محمد سوالات بزرگی را در ذهنم درست می­کرد. زیرا من نیز در کوە و غار زندگی می­کردم، فکر می­کردم رفتار من و او بە هم شباهت دارد، شباهتهایی را در رفتارهایمان می­دیدم.”(هفت روز با رهبر/وتووێژی نبیل الملحم لە گەڵ ئۆجەلان/ل ٢٦)

ئۆجەلان لە پێشدا باسی سەردەمی سەرهەڵدانی محەممەد دەکات و دوایی سەردەمی پێش دامەزراندنی پەکەکە بەو سەردەمە دەشۆبهێنێ. ئۆجەلان خۆی هاوتەریبی محەممەد دادەنێ کە چۆن فەرهەنگی و داب و نەریتی عەرەبی پێش لە ئیسلامی گۆڕی، ئەمیش ئاوەها نەتەوەی مردوو و بە وتەی ئۆجەلان بۆگەن گرتووی کوردی زیندوو کردەوە. لەم بارەیەوە  پێی وایە کە شۆڕشە گەورەکان لە نێو نەتەوە دواکەوتووەکاندا سەر هەڵدەدات. لە سەر ئەم مژارە لە کتێبی “فلسفە آپویستی جلد ٣” لاپەڕەی ٣٠١دا دەڵێ: “انقلابهای بزرگ در میان شرایط پیشرفتە تمدنی روی نمیدهند. آنها کە از وضعیت خویش راضی هستند نیازی بە انقلاب ندارند. حتی وقتی بە ظهور اسلام کە از نزدیک آن را میشناسیم مینگریم، میبینیم کە شخص بدوی صحرایی بسیار از عصر خویش دور بودە و چنان در وضعیت غیر انسانی بسر میبرد کە میتواند انسانهایی را کە نمی­شناسد زندەبگور کند. اوج گیری پیغمبر تنها در میان این انسانهای پست میتواند معنا یافتە و بە وجود بیاید.”

کەوابوو دەبێ کۆمەڵگەی کوردستانیش لە ئاستی عەرەبی پێش لە ئیسلامدا بێ، تاکو بەستێنێک بۆ بە پەیغەمبەر بوونی ئۆجەلان برەخسێ. کە ئۆجەلان بۆ خۆی لە کتێبەکانیدا ئەم بەستێن سازییەی کردووە، واتە کوردی پێش لە پێک هێنانی پەکەکەی بە نەتەوەیەکی دواکەوتوو، مردوو و تەنانەت وەحشی ناو بردووە و بە تەواوی وەک کۆمەڵگەی عەرەبی پێش ئیسلام ناوی هێناوە.

لە کتێبی “چگونە باید زیست” لە لاپەڕەی ٨١دا دەڵێ: “عظمت حضرت محمد بە چە چیزی بستگی دارد؟ بە جوابگویی او با فکری پیشرفتە و معنویتی عظیم در مرحلەای کە شرایط بسیار خشن و ابتدایی اجتماعی وجود داشت، مرتبط میشود، با جمع اوری ماندەهای دینی و یکی ساختن آن با قرآن، بە شکل پیشرفتەتری آنها را ارائە میدهد. بدین شیوە انفجار عظیم اسلامی روی میدهد. شرایط مادی آن زمان اعراب بسیار عقبماندە بودە و با فکر نیز بیگانە بودند. بدین شیوە انسانیت بە سهولت در راە منافعی پیش پا افتادە فدا میگردید. ظهور محمد، چارە این اوضاع بود.”

لە کتێبی “چگونە باید زیست” لاپەڕەی ٨٢ و ٨٣دا دەڵێ: “اوضاع عینی کردستان نیز تا حدودی با آن شباهت دارد. رژیمی کاملا حیوانی وجود دارد. از طریق مدیریتی حیوان گونە از بالا، آنانکە در پایین قرار دارند بە حیوان تبدیل میشوند” واتە بارودۆخی کوردی پێش لە پەکەکە و عەرەبی پێش لە ئیسلام وەکوو یەکن! ئەمە لە کاتێک دایە کە خودی ئوجەلان دواکەوتەی ماهێر چایان و رێکخراوەکەی ئەو بوو کە لە لایەن دەوڵەتی تورکەوە لە سێدارە درا (دیارە ئەم باسە خۆی دەرفەتێکی دیکەی دەوێ ، لێرەدا تەنیا بەوە ئاماژە دەکەم کە بە پێچەوانەی پرۆپاگاندای ئوجالان و پەکەکە کورد پێش لە سەرهەڵدانی ئوجالان خاوەنی رێکخراوگەلی سیاسی  لە باکووردا بووە تەنانەت ئۆجەلان لە گەڵیان بە شەڕ هاتووە، بەڵام ئوجالان بۆ زەق بوونەوەی خۆی وەکوو رزگاریدەر دەبێ بارودۆخێک وەکوو بارودۆخی عەرەبی پێش لە ئیسلام بۆ کۆمەڵگای کوردستانی باکوور پێناسە بکات).

هەروەها لە کتێبی “فلسفە آپویستی جلد ٣” لاپەڕەی ٥٦ و ٥٧دا لە سەر دۆخی کورد پێش لە پێکهاتنی پەکەکە، دەڵێ: “(کرد) خلقی بی سر بود، یعنی رهبریت نداشت. پیکری بدون سر بود. توان ایفای نقش سر و مغز برای آنها بسیار صعب است. پیکر کرد همچون پیکر مردگانی بود کە برای تشریح از آن استفادە میکردند، پیکری متعفن بود. ببینید بە سخن آمدە و امروز دارای مغز است. تمامی اینها بە نوعی بیانگر واقعیت پ.ک.ک است” لە لاپەڕەی ٣٠٥ی هەمان کتێبدا دەڵێ: “این خلق بە نقطە حداقل انسانیت در دنیا سقوط کردە است و گویا این کافی نبودە، پس از آن خود را انکار نمودە و در این کار یک زندگی وخیمتر از دشمنان خود را دارد. بە شکل وحشی از قبول خویش بە مثابە یک ارزش دور شدە و یا دور افتادە شدە است”

یەکێک لە قووڵترین کاریگەرییەکانی محەممەد لە سەر ئۆجەلان ئەوەیە کە لە نێوان مرۆڤەکاندا سنووربەندی کردووە، واتە مرۆڤەکان یان موئمین و باشن یان کافر و مورتەدن کە خراپن، ئوجالانیش دەڵێ ئەوەی کە پەکەکەییە باشە ئەوەش کە پەکەکەیی نیە بێزراوەو خوێنی حەڵاڵە.  لە کتێبی “خودسازی حزبی جلد ١ و ٢” لاپەڕەی ٣٥ و ٣٦دا دەڵێ: “سالهاست کە در پ.ک.ک با تلاشی کە هیچ جنبشی آن را انجام ندادە، میخواهم اصلاح انسان از راە انتقادی را کارایی بخشم. در همین جا این را نیز بگویم کە زندگی غیر پ.ک.کەای را تماما باید محاکمە نمود.

زندگی ملی و اجتماعی ما غیر از پ.ک.ک منفور است، قابل محاکمە بودە و همانند زندگی کردن یک مجرم است… زندگی بدون پ.ک.ک یعنی زندگی فاقد تاثیر پ.ک.ک حاوی جرم است.سنگینترین کیفر هر جرم سنگین، بە فقدان حیات است… داشتن شخصیت پ.ک.ک ای در عین حال گذار از وضعیت مجرمی است، ایجاد شرایط عفو خویش از جرم سنگینی است کە دشمن بر جامعە و بنیە اجتماعی حاکم گردانیدە است. بە تناسبی کە شخصیت پ.ک.ک ای را کسب کنید، از موقعیت جرم سنگین رهایی می­یابید، حکم اعدام شما لغو می­شود و خود را بە وضعیت انسان صادقی در می­آورید کە بی جرم بودە، طناب اعدام را از گردن خارج کردە و از این نظر بە زندگی وارد شدە است… پ.ک.ک ای شدن اقدامی است کە شخصی در راستای انسان شدن و مورد عفو واقع گرداندن خویش انجام میدهد کە سنگینترین جرمها را مرتکب شدە و خواهان بخشش است.”

پرسی بوون بە پێغەمبەر و پێغەمبەری لای ئۆجەلان پرسێکی جیددییە و ئەگەرچی لە گەڵ هزری ئەم سەردەمەدا نایەتەوە ، یەکێک لە خولیا و ئارەزووەکانی ئۆجەلانە.

رەنگە ئەگەر ئیسلام وەکوو دینێکی بە هێزی ناوچە و هەروەها دینی زۆرینەی کوردان رۆڵی گرینگ و تەواوکەری لە ناوچەکەدا  نەبوایەت و موحەمەد رێگای پێغەمبەری لە خەڵکانی دوای خۆی نەبەستایەت ئوجالان ئەو هەستە پێغەمبەرانەی خۆی ئاشکرا بکردایەت و بانگەوازی بۆ پێغەمبەری بکردایەت و کتێبی ئاسمانیشی بۆ خەڵک دەست نیشان بکردایە! چونکوو ئەوەی پێویستە بۆ سەرهەڵدانێکی پێغەمبەرانە و بوونێکی پێغەمبەرانە هەمووی لە کتێبەکانی دا بە تەواوی تیئوریزە کراوە.

بۆیە ئێستا کە خودی پێغەمبەر بوون لانی کەم لە هەلوومەرجی هەنووکەیی دا ئیمکانی نیە باشترین کار بۆ خۆی بە ئەوە دەزانێ کە وەکوو چاکخوازێکی دینی و رۆحانییەکی ئایینی باسی ئاشتی و برایەتی برا موسڵمانە کورد و تورکەکان بکات و بروسکە و سڵاو بۆ فەتحوڵا گولەن کەسایەتی ئایینی ناسراوی تورک بنێرێت و داوای هاوکارێ لێبکات. هاوکاریەک لە شێوەی هاوکاری موسا و هاروون!

پەیامی نەورۆزی ئۆجالان کە دڵی هێندێ لە کوردانی ئێشاندوە و هێندێ دیکەشی خستووەتە گومانەوە کە  گوایا رێبەری کوردان ئاخافتنی لەم شێوەیە نیە و ئەمە کەسانی دیکە نووسیویانە، لە سەر ئەساسی ئەو بیرە دامەزراوە کە بەرێز ئوجالان لە مێژە خولیایەکی زۆر گەورەتر لە سەرۆکایەتی گەلی کوردی هەیە و کورد و کوردستان و کوردەواری قۆناغێک بووە کە بۆ ئەو تێپەڕ بووە و ئێستا لە ئاستی ناوچەیی و جیهانی بیر دەکاتەوە و بۆ رێبەریی ناوچە تێدەکۆشێ!

سەرچاوەکان

١- رهبریت و خلق/ع اوجالان

٢- اصرار بر سوسیالیزم/عبداللە اوجالان

٣- ارفا سمبل قداست/عبداللە اوجالان

٤- از دولت کاهنی سومر بە سوی تمدن دمکراتیک/عبداللە اوجالان

٥- هفت روز با رهبر/گفتگوی نبیل الملحم با عبداللە اوجالان

٦- فلسفە آپویستی جلد سوم/عبداللە اوجالان

٧- چگونە باید زیست/عبداللە اوجالان

٨-خودسازی حزبی جلد ١ و ٢/عبداللە اوجالان

٩- پیامی نەورۆزی ئۆجەلان (وەرگیراو لە NRT)