کاک جەلیل ئازادیخواز دەڵێ من ئیستعفام نەداوە، نوێ کرایەوە

کاک جەلیل ئازادیخواز ئەندامی کۆمیتەی ناوەندیی کۆمەڵەی زەحمەتکێشانی کوردستان بە ڕێبەرایەتیی عومەر ئیلخانی زادە لە بابەتێک کە بە زمانی فارسی

  لە سەر ڵاپەڕەی فەیسبۆکەکەی کە هی کاک ئیدریس پیری بوو و بە هەڵە بە هی کاک جەلیل زانرا، لە پەیوەندێکی تەلەفوونی وتی کە من جارێ وازم نەهێناوە و تکایە هەڵەکە راست کەنەوە.

کۆمەڵەی زەحمەتکێشانی کوردستان کە ساڵی ٢٠٠٧ لە لەسەر گیروگرفتێکی زۆری تەشکیلاتی لە نێو کۆمەڵەی شۆڕشگێری  زەحمەتکێشانی کوردستانی ئێران بە ڕێبەریی عەبدولا موهتەدی جیابۆتەوە، کە خۆشی لەوکاتی یەوە تا ئێستا گیرۆدەی دەستی کێشە تەشکیلاتی و ناخۆیەکانی خۆیەتی .

دەقی نووسراوەکەی کاک کاک ئیدریس

……

چرا از کوملە زحمتکشان کوردستان استعفا دادم!!!
کوملە زحمتکشان و فوق بحران بی سیستمی در چند پاراگراف…
١- نداشتن قابلیت تغیر در پارادایم یا حوزەهای غالب تفکر و اندیشە.
٢- راستا نبودن سیستم حزبی در یافتن نقاط حساس، بە بیان تمثیلی یافتن اهرام و نقطەی اتکا مساعد کە باعث گردد تا با نیروی اندک بە نتایج بزرگی دست یافت.
٣- شناخت کم بر مدیریت ساختار و فرایندهای سازمان و احاطە کافی بر محیط.
٤- استفادە نادرست از اهرام و ابزارهای موجود، یا اهرام پنداشتن عملی کە ویژگی اهرامی ندارد و نداستن محل استفادە از آن.
٥- در احاتە گرفتن واحدهای مستقل کە بدون احذ از واحد مرکزی بە طور خودگردان عمل ننمایند (سازمان جوانان، سازمان زنان…).
٦- اتکا بە یادگیری تک حلقەای بە جای دو حلقەای.
٧- محدود افق نگرش و اندیشە.
٨- مشخص نبودن حوزی کاری کل و اجزا.
٩- رکود و سکون در نوآوری و خلاقیت.
١٠- بی اهمیت کردن اندیشە دغدغە آفرین و سنت برانداز در راستای سازندە و خلاق نبودن.
١١- نبود استقلال و خودکفایی، اعم اوتارکی یا ژئواکونومیک اقتصاد و سیاسی.
١٢- نبودن تطابق و سازگاری پویا بین اجزا و افراد با پیرامون و خود.
١٣- ناتوانی احساس و درک محیط خود و جذب اطلاعات از آن.
١٤- قادر نبودن بە برقراری ارتباط بین این اطلاعات و عملیات خود.
١٥- نداشتن تشخیص و قدرت آگاهی از انحرافات.
١٦- ناتوانایی اجرای عملیات اصلاحی برای رفع مشکلات.
حال چند سوال از انتلکتوال و خردمندان دنیای سیاست
آیا رهبری ابسولوتیسم حزب دچار توهوم آپیتی میسم شدە است؟
آیا بە جرات نمیتون بیان داشت اریستوکراتهای حاکم مدافع اظهاری سوسیالیزم اسکی بیسم نیستند؟
آیا الیگارشی حاکم مخالف اتحاد مبلغ و رواج دهندە ایرولاسیونیسم، سیپیتی سیسم، فاکسیونالیسم و بە نوعی فاناتیسم در میان اجزا نیست؟
آری، بنا بە مثابە تفثیل بالا میتوان بیان داشت کە تمامی جنبەها و حوزەهای حیات سیاسی سیستم در وضعیت فوق بحران است و هیچ راهکار مدیریتی درحوزەهای اتاق تفکرحزبی، خطور نمیرسد.
سخن آخر: آپولیتیسم و بی اعتنایی بە سیاست بە معنای طرفداری از سیاسیت ارتجاعی حاکم و نیز ریاکاری و تضاد فاحش بین کنش و اندیشە است