رادیو (صدای زنان) یک رادیوی فارسی است که روزهای یکشنبه از ساعت 12 تا 14 در موج (FM ) و فرکانس (88,9 ) برنامه بخش مینماید،
تا جائیکه به یاد داشته باشم از نیمه دوم ماه مارس در رادیو زنان مطلبی زیز عنوان: (جزوهای که مارکس و انگلیس برای کارگران نوشتهاند) قرائت میگردید، قبل از خواند (مطلب) مقدمهای در راستای آن پخش میشد که من در اینجا قسمتی از آنرا بازنویسی نمودهام.
{مقدمه:
……
بعد از هشتم مارس روز جهانی زن باید یکراست به استقبال برگزاری روز اول ماه مهی روز جهانی کارگر برویم. این روز جهانی بردگان مزدیست که راهئیشان جز از راه نابودی سرمایهداری ممکن نیست. روز اول ماه مهی روز کمپین انتخاباتی احزابی که کرسیهای نان و آبدار پارلمانها را میخواهند، نباید باشد، روز نمایش پرچم ملی همه ملتها، نباید باشد!
روز گدایی برای کار و هورا کشیدن برای سیاستمدارانی که وعده کار میدهند، نباید باشد! این روز، انترنالیزم کارگریست! روز جهانی همپیمان شدن کارگران علیه سرمایهداری، روز تنینین مرگ برگ سرمایهداری در همه جهان، است!
راه حل کارگران با همهء آنها فرق دارد! پس در تدارک اول ماه مهی امسال کتاب{(کارمزدی و سرمایه)مارکس}را برایتان میخوانیم، تا آنرا ضبط کنید، گوش کنید، همراه داشته باشید و به دوست و آشنیان خود بدهید.
قرائت جروه ….. . }.
**
در ادبیات اندیشمندان و همچنین در گفتارهای عامیانهء مردم، مخاطبین چنین پرورده میشوند: مظلومین، درد و رنج مظلوم را درک مینمایند، اگر هم نتوانند بطور مستقیم و عملا” به کمک مظلوم بشتابند، در درون و در جهانی مظلومیت خویش خود را شریک درد و غم و مصیب، مصیبتدیده میدانند.
رادیو صدای زنان همچنانچه در شروع برنامه رادیویی خویش اعلام میدارند: هدفشان رفع نابرابری در جامعه و بخصوص رفع ستم بر زنان میباشد، اگر بگویم گویندگان و مجریان رادیو صدای زنان از ایران به سوئد آمدهاند خطائی انجام ندادهام چون در برنامههای رادیو این موضوع مشخص است.
در گفتارهای شفائی و کتبی سیاسی در رسانههای فارسی جمله: ( ایران کشور کثرالمله است = ایران چند ملیتی است) خواهیم دید. متاسفانه باید گفت کسانیکه مدعی افکار (ایران چند ملیتی) هستند، اشتباه فکر کرده و میکنند. کشور چند ملیتی یعنی کشوری که ملتهای موجود در آن بصورت برابر زندگی میکنند. نمونه کشور سویس.
در ایران ملتهای فارس- ترک – بلوچ …. وجود دارد، متاسفانه آنها با برابر نیستند، اگر به سیستم سیاسی و ادارهکردنی ایران بنگریم، سیستم کلا” فارسیزم میباشد.
اگر با دقت به زندگی ملتها در ایران بنگریم، ایران کشور چند ملیتی نیست، ایران زندان ملتهای غیره فارس بوده و هست. این شیوه زندگی مختص به امروز نمیباشد، با نگاهی به تاریخ ایران این مسئله روشتر خواهد شد.
آنچه مرا به نوشتن این چند سطڕ وادار نموند، جمله:
(روز اول ماه مهی روز، روز نمایش پرچم ملی همه ملتها، نباید باشد!). در رادیو زنان اعلام میگشت.
اگر اداره کنندگان رادیو صدای زنان بطور واقعی مسئلهء (نابرابری) در جامعه و بخصوص در ایران را درک کرده بودند، (نمایش پرچم ملی) را زشت نمپنداشتند و توجهی به زندگی مشقتبار ملت بلوچ هم در ایران مینمودند.
اگر اداره کنندگان رادیو صدای زنان بطور واقعی افکار (مارکس و انگلس) را تعقیب مینمودند، (نمایش پرچم ملی) را زشت نمیپنداشتند و متوجه دیدگاه آنها در رابطه با مسئله ایرلند و دولت انگلستان میگشتند.
روز اول ماه مهی نمایش پرچم ملی:
اگر بلوچی با پرچم بلوچستان در روز اول ماه مهی نمایان گردد و بگوید: کارگران جهان، منهم انسانی مثل شما هستم.
این حرکت چرا زشت و کریح میباشد؟
ولی اگر آن فرد بلوچ جز سیاهی لشکر یک حزب یا یک سازمان ایرانی قرار گیرد، جای سئوال و جای نگرانی نیست.
سهعی سهقزی
26/4/2013