تاریخ را از یاد نبریم ، خمینی کی و چگونە با ملت کورد مذاکرە کرد ؟

در پی گفت وگوی آقای خالد عزیزی دبیرکل حزب دمکرات کوردستان (حدک) با روزنامە ” وشە ” در کوردستان عراق و آشکار نمودن رد و بدل کردن نامەهای مابین حزب ایشان و جمهوری اسلامی و همچنین خواستە ایشان مبنی بر بازگرداندن رهبران کنونی ایران بە دوران خمینی ، موضوع گیریهای در بین فعالان سیاسی و حتی اعضا و هواداران خود آقای عزیزی بە دنبال  داشتە است 

یکی از کاربران فیسبوک در داخل کشور با مستعار ” مارکو  ” در صفحە فیسبوک خود بە تحلیل سخنان آقای عزیزی پرداختە و می نویسد :

تحلیلی کوتاه از تلاش برای مذاکره با جمهوری اسلامی از سوی یکی از احزاب کوردی!(عدم اطلاعی که در همان ابتدا، شروع مذاکره را عقیم خواهد ساخت).

اصولا مذاکره برای تحقق یکی از اهداف زیر صورت می گیرد:

 

١-تثبیت وضع موجود

 ٢-عادی نمودن روابط و یا به عبارتی برگرداندن وضع موجود به حالتی که سابقاًٌ وجود داشت

٣-تلاش برای همسو نمودن منافع

 ٤-تغییر وضع موجود و تلاش برای بهبود آن

اینکه آقای خالد عزیزی دبیر کل حزب دمکرات کوردستان ادعا نمودند خواستار مذاکره با جمهوری اسلامی و برگرداندن روابط به وضعیت دوران خمینی و نوع نگاه خمینی به کوردستان هستند در وهله اول امیدوار کننده به نظر می رسد اما در واقع این اشتباهی استراتژیک است اشتباهی که نمی توان آن را جبران کرد چرا که این نوع نگاه خواستار برگرداندن وضع موجود به حالتی است که سابقاٌ وجود داشته است (بند دوم از اهداف مذاکره) حالتی که تداوم آن منجر به صدور فرمان جهاد برای تسخیر کوردستان و به استراتژی ترور رهبران کورد انجامید.

دیگر این که اگر هدف از مذاکره تغییر وضع موجود و تلاش برای بهبود آن است، نمی توان از بازگشت به گذشته به تغییر وضع موجود و بهبود آن رسید چرا که وضع موجود خود مولود همان وضع سابق دوران خمینی است.
دیگر این که خمینی هیچ باوری با مذاکره و حل بحران کوردستان نداشت چرا که نتیجه چنین باوری دادن خودمختاری محلی به کوردستان بود و این به معنای خدشه به تمامیت امت اسلامی بود و در آینده الگویی می بود برای سایر بخش های ایران.
آنچه که خمینی را به سوی مذاکره با رهبران کورد سوق داد فشارهای داخلی و جنگ روانی موفق رهبران کورد و استفاده از مبارزه برای وادار نمودن به مذاکره بود نه تمایل خمینی و باور او به مذاکره.
لذادر صورت وجود اهرم های فشار از جانب احزاب کوردی. به هیچ وجه بازگشت به دوران خونبار گذشته ضرورتی ندارد چرا که این اهرم فشار بود که آن زمان خمینی را وادار به مذاکره می کرد.اهرمی که اکنون نمی توان وجود آن را باور کرد.

دیگر اینکه سردمداران کنونی ایران دیگر خود باوری به خط مشی خمینی ندارند و نوعی نگاهی متفاوت از آن خط مشی را انتخاب کرده اند. بحران انتخابات سال 88 موید این امر است. لذا باور به احتمال برگشت رهبران کنونی ایران به خط مشی رهبری و یا باور آنان به آن خط مشی از سوی مقاماتکنونی ناشی از عدم اطلاع رهبریت کنونی حزب دمکرات کردستان از طرف مقابل و وضع کنونی ایران است، عدم اطلاعی که در همان ابتدا، شروع مذاکره را عقیم خواهد ساخت.

 

آقای ابراهیم جهانگیری یکی دیگر از کاربران فیسبوک کە از کادرهای قدیمی و از هواداران سرسخت آقای خالد عزیزی میباشد ،نظرات خود را با جملە ” تاریخ را از یاد نبریم” در صفحە فیسبوکی خود اظهار میدارد و  می نویسد :” آقای خالد عزیزی در تازەترین گفتوگوی خود می گوید ما بە یکی از نامەهای رژیم پاسخ دادەایم و گفتەایم کە شماها هم مثل آقای خمینی عمل کنید ، او راه گفتوگو را با کورد در پیش گرفت و شما هم همان را در پیش بگیرید”.

آقای جهانگیری در ادامە مینویسد : بە اعتقاد من پاسخ دادن بە نامە رژیم نە جرم است و نە گناە بزرگ ،اما نشاختن رژیم و توانایهای آن نسبت بە مثلە کورد و حقوق ملی اش حقیقتا چند بارە اشتباهی است کە نمی بایست حتی با یک کلمە هم بە آن دچار شود . خوب خمینی کی و چگونە با کورد گفتوگو کرد ؟ درست همان وقت رژیم تن بە مذاکرە داد کە در جنگ سە ماهە هزاران تن از پاسداران و عوامل خود را در کوردستان بە کشتن داد و در برابر نیروهای پیشمرگ و کوردستان شکست خورد و آن هم تاریخ شاهد است کە فقط برای جبران و خریدن وقت و سازماندهی دوبارە برای حملە دوبارە  تن بە مذاکرە داد .

پس این سخنان آقای خالد عزیزی حتی اگر در جهت گفتوگوی دیپلماتیک هم باشد باز هم روشی شکست خوردە است و کاش حدک خودرا از این نوع گفت وگوها برحضر داشت