آیا رهبران اهل سنت هنوز نمی دانند نامحرم هستند، عارف شیخ احمدی

صائب تبریزی می فرماید:

اظهار عجز پیش ستم پیشه گان خطاست

اشک کباب موجب طغیان آتش است

یکبار دیگر اعتراض رهبران اهل سنت ایران شنیده شد، دلیل آن هم مشخص و اینکه حسن روحانی در مراسم تحلیف رئیس جمهوری خود از هیچکدام از رهبران اهل سنت کشور دعوت بعمل نیاورده بود.

نمی دانم با چه بیانی به رهبران اهل سنت ایران بفهمانم که شما هنوز یا زیربنای فکری رژیم ایران را نمی دانید یا اینکه خوب درک می کنید و آگاهید، اما علیرغم آن هم به میخ می کوبید و هم به تخته.

از روزی که حکومت مذهبی ولایت فقیه کنترل سیاسی کشور کثیر المله و متنوع المذهب ایران را در دست گرفته است، به کدام یک از اقوام و مذاهب موجود در کشور ظلم نشده که اهل سنت در موقعیتی بهتر و شایسته تر نسبت به بقیه مصون بوده باشد. تٲسف آور است که هنوز بیدار نشده اید و به جای یافتن راهکارهای شایسته و منطقی و انتخاب اندیشه صحیح سیاسی ـ مذهبی در مقابل نظام آخوندی، شما عزیزان با دو نوع دیدگاه متناقض که بطور مکرر هم از آن ضربه خورده اید، حقیقتاً باعث خسارت به جامعه اهل سنت شده اید.

 

بدون شک رهبران کنونی اهل سنت ایران یا راه “بالیدن به داشتن نظام اسلامی” و یا به دنبال آن مدام “نالیدن از سیاستهای ناصواب آخوندها ” را در حق خود که هنگام خوار شمردنشان در جایگاههای متفاوت بسیار محسوس است، در پیش گرفته اند.

اگر رهبران اهل سنت دانش سیاسی قابل توجهی داشتند، امروز دیگر بخش بزرگی از مردم کشور با محرومیت و تضییع حقوقی دوچندان روبه رو نمی شد.

قدری بی اندیشید، غیر از تقیه خمینی با رهبران سنی، ترور و قتل بسیاری از آنها، توهین به مقدسات و صحابه، شکنجه و زندان دگراندیشان مذهبی اهل سنت، آیا شما در بیش از سه دهه از حاکمیت آخوندهای ولایت فقیه منش انسانی و صفت بهتری از آنها مشاهده کرده اید که در طی انتصابات و خیمه شب بازیها و یا هنگام حاجات رژیم آخوندی، با شور و شوق فراوان از اهل سنت ایران درخواست مشارکت همگانی می کنید؟!

 

مگر چندین بار علیه رهبران سابق و کنونی اهل سنت توطئه نشد، مگر ممنوع السفر نشدید و مورد اهانت قرار نگرفتید، آیا جوانان اهل سنت را در زندان رجائی شهر و زندانهای دیگر ناجوانمردانه اعدام نکردند، پس چرا با وجود این همه بی عدالتی و اعمال پلید و خباثت حکومت ولایت فقیه، باز حاضر نشدید از سنگر وحدت سیاسی ـ مذهبی با آنها خارج شوید. چرا از خوف اینکه اتهام و برچسب همکاری با استکبار جهانی و کشورهای عربی را به مطالبات و خواسته های قانونی اهل سنت بزنند، سکوت اختیار می کنید و هرگاه شما را از درهای متعدد بیت ولایت بیرون می کنند باز از پنجره وارد میدان همکاری با آنها می شوید؟

 

کوتاه و مختصر، در عقیده مذهبی و سیاسی رژیم جمهوری اسلامی برای اهل سنت، بهائیان، زرتشتیان، یارسان و سایرین هیچ جایگاهی وجود ندارد، چرا که آخوندها از آغاز انقلاب ٥۷ تاکنون غیر از توهم دشمن فرضی، با آزادی عقیده و بیان تمامی اقوام و مذاهب دیگر مخالف بوده و هرگز سر سازش نداشته و ندارند.

مگر خسروخان قشقائی، ماموستا ربیعی، کاک احمد مفتی زاده و مولوی های بلوچستان، بزرگان آئین بهایی و سایرین جرمشان چه بود؟.

سالها به جای همسان و هم رنگ شدن با اپوزسیون و مخالفت با کلیت سیاستهای این رژیم پلید و ضد بشری، تنها بخاطر بودن در پست و مقام حکومتی و منجمله نماینده مجلس و امام جمعه و غیره…، هم شخصیت خودتان و هم حقوق اهل سنت را فدا کردید و اکنون چوب آن روزها را می خورید. با وجود بارها درخواست اهل سنت برای توحید صفوف و تشکیل یک جبهه متحد مخالفت کردید و سرباز زدید، اینک مردم هم شعور کافی دارند و می دانند گلایه و شکایت اینبار شما از رژیم ولایت فقیه تنها به خاطر عدم حضورتان به مانند گرسنگان و اهل شکمی است که از افریقا و شرق آسیا برای پر کردن جیب و خوردن و خوابیدن در بهترین هتل های تهران در مراسمی همچو نشست سالانه مجمع تقریب مذاهب اسلامی و سخنرانی خامنه ای و مراسم تحلیف و تنفیذ رئیس جمهور و غیره… حضور می یابند، و نه به دلیل مراعات نکردن حقوق حقه و مطالبات جامعه اهل سنت از سوی رژیم جمهوری اسلامی.

 

بارها رفتار و سیاستهای رژیم آخوندی را آزمودید، اما به حقیقت باید گفت دیگر روزگار مطالبه حقوق قانونی و آزادی بیان و مذهب از طریق مسالمت آمیز به سر رسیده است. سالها گفتید یک مسجد اهل سنت در پایتخت و شهرهای بزرگ ایران نیست، از نخبگان اهل سنت در مدیریت های کلان کشور استفاده نمی شود، تخریب مساجد، و صدها رفتار و سیاست خصمانه آخوندها را در چارچوب قانون ولایت فقیه مورد انتقاد و اعتراض قرار دادید، اما چون در کنار آخوندها از نظام مذهبی آنها پشتیبانی می کردید و به آن مشروعیت می بخشیدید نتیجه ای حاصل نشد. پس کلاه خودتان را قاضی کنید یا ادامه همکاری با نظام دیکتاتور آخوندی و در نتیجه بی حرمتی به خود و اهل سنت و یا مبارزه و همصدایی با سایر مبارزان ایران و خروج علیه این حاکمیت شرور