کشتار کولبران مرزی در سال 2011 +اسامی

حکومت جمهوری اسلامی ایران طی دوران حیات خود چه بصورت مکتوب در قانون اساسی و چه به صورت نانوشته، تبعیضات فاحشی را در مورد اقلیت های ملی و مذهبی روا داشته است.

از تحصیل به زبان مادری گرفته تا تحریم های اعلام نشده و مخفی اقتصادی، که البته سهم مناطق کرد نشین از این تبعیضات به مراتب بیشتر از دیگران بوده است. دلیل آن به کشمکش های سیاسی کردستان با دولت مرکزی باز می گردد.

دولت های متوالی در این رژیم پروانه مراکز اشتغال را لغو کرده اند، یا عملا کا در آنان را برای مردم بومی غیر ممکن ساخته اند. صنعت کشاورزی در سراسر ایران عملا یک صنعت ورشکسته است و دلیلی ندارد جز سیاست های رژیم، با آتش زدن کوهستان ها و جنگلها در کردستان به بهانه مبارزه با تروریسم، چرا گاها و دامها را از بین برده اند و دامداری نیز مانند کشاورزی که از مشاغل اولیه انسان هاست از بین رفته است.
عدم اشتغال و نبود کار در کردستان و به خصوص در مناطق مرزی، مردم را از نظر معیشتی با بحران جدی مواجه کرده است و مردم این مناطق برای حفظ بقاء ناچار به عبور و مرور از مناطق مرزی و واردات کالا از کشورهای همسایه شده اند، تا از طریق این کار و با بدست آوردن حداقل درآمد برای معیشت خود و خانواده خود چاره ای بیاندیشند.
اما نیروهای مرزی و ماموران حکومتی با آنان بسیار بیرحمانه و غیر قانونی برخورد میکنند. نیروهای مرزی برای مقابله با آنان متوسل به به تیر اندازی مستقیم میشوند و خود را از بازداشت آنان معاف ساخته اند و این در حالیست که در قانون تعزیرات حکومتی و ماده یک قانون مجازات مرتکبین قاچاق مصوب 1312 با اصلاحات بعدی و جزء 3 بند هـ تبصره 7 قانون بودجه سالهای 1385 و 1386(ضمیمه 1و23-ماده 29 قانون امور گمرکی – قانون مجازات مرتکبین قاچاق و قانون نحوه اعمال تعزیرات حکومتی راجع به قاچاق کالاوارز و ماده 8 قانون نحوه اعمال تعزیرات حکومتی راجع به قاچاق کالاوارز و استفساریه مورخ 28/10/84 مجمع تشخیص مصلحت نظام و جزء 3 بند (ر) قانون بودجه سالهای 1382 و 1383 کل کشور همگی مغایر عملکرد نیروهای مرزی جمهوری اسلامی ایران است.
بنا بر اعلام منابع محلی و اخبار مندرج در شبکه های خبری و حقوق بشری سالانه دها تن در مرزهای ایران کشته و صد ها تن زخمی میشوند و این امر باعث نگرانی جدی سازمان حقوق بشر کردستان – اروپا شده است، از این رو خواستار توقف هر چه سریعتر این کشتارها از سوی حکومت جمهوری اسلامی ایران هستیم و از سازمانها و نهادهای حقوق بشری جهان خواستاریم که این مساله را در دستور کار خود قرار دهند و به آن رسیدگی کنند.
این لیست قسمتی از اسامی کسانی است که در سال 2011 کشته یا زخمی شده اند، این اسامی توسط شبکه های خبری و حقوق بشری اعلام شده اند و گمان این میرود که اسامی کسانی که در این مرزها کشته با زخمی میشوند بیش از این باشد:
گردآوری و تهیه لیستها : سعید سنندجی
اسامی کشته شده ها :
فروخ فرجی، رحمان تال، ابراهیم الاهی مشهور به‌ ابراهیم مام حسین، رسول کانیه‌ زرده‌ایی، سلیم احمدی ، سلیمان محمدی و فرزاد کریمی، وفیق حاجی مصطفی و سلیم عزیزی، مطلب و امید، طها، توفیق احمدی، احمد خوش نمک، شیرزاد امانی، احمد مام رستم، حسین درویشی، سیوان فتحی فرزند محمد، یوسف میرزایی، بهمن ناوخاسی، بختیار رحمانی، ارمان ملایی، عثمان محمودیان، سوران، اسماعیل کریم پور، شریف شفیعی، عبدالله‌، ما لمال صلحیان، جمال فاتحی، سردار، ولی، صالحی، ملا کاکایی، ابراهیم خضر زاده‌، پورمند مدحتنیا، عطا و کمال محمدی، پورمند خسروی و 4 نفر هویت نامشخص
اسامی زخمی ها
ناسر روسولی، حسین و محمد شهرامی، امام اسدزاده‌، ابراهیم طالقان، عصمت آلخانی، سجاد مامدی و پروانه ایوری، لقمان آذری، هیوا محمدی فرزند توفیق و شوان سلامتیان، محمد توانا و 2 نفر هویت نامشخص

یک امضای شما میتواند جان بسیاری از انسانها را نجات دهد و برای توقف این کشتارها لطفا همین الان اقدام نمیایید و از طریق این لینک امضای خود را ثبت کنید.

{jcomments off}