نسلی نو در رهبریت حزبی دیرین . آگری اسماعیل نژاد

حزب دمکرات بالغ بر 6 دهه‌ است که‌ در میدان مبارزات کوردستان حضور پررنگ دارد تاریخ مبارزات این حزب در واقع خط اتصالی است کە مبارزە سه‌ نسل پیشین ‌کوردستان ایران را بە مبارزات نسل کنونی متصل میکند این حزب در چند روز گذشته‌ پانزده‌همین کنگره‌ خود را برگزار کرد.

 کنگره‌ در این حزب کوردستانی بالاترین ارگان قانونی حزب است که‌ هر چهار سال یک بار و برای انتخاب رهبریت جدید و بازبینی سیاست و برنامه‌های حزب برگزار میشود.

در پانزده‌همین کنگره‌ این حزب جدا از اینکه‌  شاهد حضور بالغ بر 10 چهره‌  جدید در رهبریت حزب دمکرات هستیم شاهد حضور   دو نسل متفاوت در رهبریت حزب دمکرات نیز هستیم. این دو نسل، نسل سوم و چهارم این حزب هستند اگر مبنا را  آغاز  مبارزات حزب دمکرات در نظر بگیریم

نسل سوم  نسلی هستند که ‌بیشنە آنها فعالیتهای خود را   با آغاز فعالیتهای قانونی حزب دمکرات در بعد از انقلاب ١٣٥٧  آغاز نموده‌ است.

این نسل در واقع همان جوانهای هستند که‌ در دهه‌ 60 وارد رهبریت حزب دمکرات شده‌اند آنها ‌ در آن زمان حول زنده‌یاد دکتر قاسملو گرد آمده‌ بودند و  متعلق به‌ دوران رهبریت دکتر قاسملو هستند آنها تجربه‌ بالغ بر یک دهه‌ مبارزه‌ مسلحانه‌ را نیز  همراه‌ خود دارند.

 خفقان و محیط اجتماعی و سیاسی کوردستان در دوران حکومت پهلوی باعث شد کە این نسل سیاست  را بیشتر در صفوف حزب دمکرات تجربە کند آنها فراز و فرودها دمکرات را نیز در سه‌ دهه‌ پیش شاهد بوده‌اند و بسیاری از آنها  (درست یا نادرست) عامل همه‌ این فراز و فرودها شناختە میشوند. اما آغاز حضور پررنگ آنها در رهبریت حزب بە کنگرە هشتم حزب دمکرات برمیگردد.

اکثریت نسل سوم در دوره‌ مبارزه‌ خود تلاش نمود که‌ مبارزات ملی کوردها را با دمکراسی و عدالت اجتماعی نیز همراه‌ نمایند و در همین راستا نیز حامی تغییرات  در آرمانها حزب دمکرات بودند آنها جدا از حضور در مبارزات مسلحانه کە کوردها آن را برگه‌ زرین تاریخ خود میدانند ‌ برگه‌ی دیگر که‌ باید از آن به‌ عنوان افتخار نسل سوم حزب دمکرات یاد کرد پایبندی بە اخلاق سیاسی  و تعهد به‌ آرمانهای  این حزب است. آنها ‌ با موهای سیاه‌ به‌ صفوف دمکرات پیوسته‌ و در حال با موی سپید در رهبریت آن هستند.

اما نسل چهارم حزب کە در کنگرە کنونی حضور چشمگیر پیدا کردند آغاز ورود آنها بە رهبریت حزب بە کنگرە پیشین برمیگرد آنها در کنگرە ١٤ بە رهبریت حزب دمکرات راه یافتن و در کنگرە ١٥ حضور خود را تثبیت نمودند

از مشخصەهای نسل چهارم این است کە فعالیتهای سیاسی خود را بیشتر در شرایط بعد از مبارزە مسلحانە آغاز نمودە است آنها در  مبارزات مسلحانە سهم خاصی نداشتند اکثریت آنها سیاست و ورود بە آن را از هستەها مخفی حزب دمکرات در داخل ایران  تجربە کردەاند اغلب آنها در اوج جنبشهای دانشجوی  در ایران در دانشگاهها حضور داشتند.

 در نگاە اول آنچە محرز است ، این است کە حضور نسل چهارم در رهبریت حزب دمکرات حکایت از تداوم مبارزات و حضور در جامعە کوردستان ( خواستگاە این حزب است) دارد.

البتە باید اظهار نمود کە ورود این نسل بە رهبریت میتواند بە مفهم تلفیق رهبریت دو نسل متفاوت  و آغاز انتقال رهبریت از نسلی بە نسل دیگر  را نیز داشتە باشد. و این بە معنی وجود دمکراسی در صفوف حزب دمکرات نیز می باشد

اما این همە ماجرا نیست، در نگاە جامعە کوردستان  کە حزب دمکرات مشروعیت خود را از آن جامعە دارد نسل چهارم در افتخاراتی کە بە گذشتە متعلق است  سهمی نداشتە است و این مسئلە اولین چالشی است کە نسل چهارم با آن روبرو است. چالشی کە میتواند بە سدی در برابر شکلگیری سیاست نسل چهارمی و حتی حضور بیشتر تبدیل شود.

در حال جامعە کوردستان  مبارزات مسلحانە را  هنوز هم   مبارزە ارجع میداند اما در شرایط کنونی حزب دمکرات این شیوە مبارزە  را بە حاشیە راندە و در تلاش است کە جمهوری اسلامی را از طریق مبارزات مدنی و دیپلماسی با چالش جدی روبرو نماید در نگاە مردمی کە مبارزات مسلحانە را ارجع میداند  این شیوە از مبارزات برای حزبی کە تجربە مبارزات مسلحانە را داشتە است اگر بە مفهوم سازش نباشد میتواند معنی غیرەفعال بودن را داشتە باشد.پس باید اظهار نمود کە  اولین مشکل رهبریت نو حزب دمکرات  در شرایط کنونی روش مبارزات این حزب  است.

رهبریت نو، کە در واقع نمایندە نسلی جدید است و در اولین گام  باید افتخاری  را بە اسم خود تعریف نماید تا بتواند هویتی مستقل و در عین حال در راستا هویت و عملکرد نسلهای پیشین حزب دمکرات از خود بە جامعە کوردستان ارائە دهد.

البتە باید بە این مسئلە نیز اشارە نمود کە دورەای کە نسل چهارم حزب دمکرات در آن بە بلوغ سیاسی رسید  هر چند از لحاظ دیکتاتوریت ، عدم آزادی بیان و خفقان سیاسی با فضای سیاسی نسل سوم متفاوت آنچنانی ندارد اما نسل نو در عصر ارتباط بە فضای سیاسی راهیافت و مشخصا باید  با چالشی  اساسی  کە دامنگیر نسل پیشین بود روبرو نشود این چالش هم مسئلە ناسیونالیزم منطقەای یا بە عبارت دیگر مسئلە عدم رشد هم سطح ناسیونالیزم کوردها است.  در این مورد باید اظهار کرد کە  نسل چهارم تقریبا توانستە است از این چالش گذر کند و این بە معنی وجود فضای مناسبتر برای حضوری پررنگتر در افکار عمومی کوردستان است.

  مسئلە دیگری کە در روبرو نسل چهارم است این است کە این نسل باید  مسئلە انتقال آرام و کم هزینە رهبریت را نیز مد نظر داشتە باشد و آنها باید برای انتقالی آرام  و کم هزینە تلاشی بیشتر بنمایند کاری کە نسل سوم در آن موفق نبود.

اما با تمام این مسائل حضور نسل چهارم در رهبریت حزب دمکرات را باید آغاز یک دورە سیاسی جدید در کوردستان و حزب دمکرات تلقی نمود دورەی کە از گذشتە احقاق حقوق ملی را و در حال پایبندی بە دمکراسی  را در سرلوحە کار خود قرار دادند. {jcomments off}