"an independent online kurdish website

دو ملت کورد و ترک در بسیاری از مناطق استان اورمیە در کوردستان ایران صدها سال است در کنار هم زندگی میکنند. این همزیستی بە خویشاوندنی و داشتن روابط سببی هم انجامیده است،

از همان روزگار پس از سرکوب حکومتهای فرقه آذربایجان و جمهوری کوردستان توسط رژیم دیکتاتوری پهلوی دوم سیاست اصلی رژیمهای حاکم بر ایران و اشغالگر آذربایجان و کوردستان تشدید اختلافات ملی و قومی بین این ملل همسایە بودەاست.

پس از انقلاب ١٣٥٧ حکومت اسلامی با استفادە از تفاوت مذهبی مردم این منطقە تلاش برای عمیق کردن شکافها بیشتر شدە است. در سالهای اخیر گرایش و احساسات کوردستیزی در بین ترکهای آذربایجانی بسیار بیشتر شده است، کار بجای رسیده که بعضی از کوردستیزی ها به بهانه مبارزات آزادی‌خواهی کوردستان انجام می‌شود، این در حالی است که آزادیخواهی کوردستان قطعا نفع برای جامعه آذری ایران نیز دارد.

متاسفانە اورمیە از دیرباز صحنە تجاوز و اشغالگری از طرف حاکمان داخلی و عوامل خارجی علیه ساکنین و صاحبین این منطقە بودە است. همزمان با این مقوله حاکمان اشغالگر متجاوز یکی پس از دیگری سیاست تغییر دموگرافی منطقە و اسمیلاسیون و نفی کردن صاحبین این منطقە کە کوردها هستند را در پی گرفتەاند. با اسکان دادن افردا غیر بومی سعی در ادامە سیاست مخربانە خود داشته و اهمیتی به پیامد‌های آن نداشته‌اند.

رژیم آخوندی با بینش مذهبی شیعه و ادامه پارهای از سیاستهای رژیم پهلوی در حمایت از اقلیت ترک زبان اسکان داده شده در ارومیه، با شتاب بیشتری در جهت اکثریت سازی آنها در شهرهای ارومیه، نقده، سلماس، خوی، ماکو و میاندواب وشهرهای کوچک این منطقه پرداخته است . در این تلاش دست به مصادره امکان زده و در عمل بخش اداری و نظامی این مناطق را به فرصتی برای افزایش جمعیت ترک‌های در این مناطق تبدیل کرده است. البته مسئله به اینجا ختم نشده و امروز زمزمه های مبنی بر تغییر بافت شهری با جایگزین کردن آذریها در شهر مهاباد نیز به گوش میرسد.

اگر امروز شما به روستاهای قوشچی، قره باغ ، نجف آباد، گورچین و قلعه بعنوان یک کورد مراجعه کنید، برای خرید ملک بخاطر ذهنیت قوم گرایی متعصب ارثی از اسلاف خود کوردها را به این مناطق راه نمی دهند؛ گذشته از این با استفاده از مهرەهای منطقەای وابسته به خودشون همچون ملا حسنی، قریشی، قاضی‌پور وسرداران سپاه به سیاستهای مخربانه خویش ادامه دادند و میدهند.

ملت کوردها با ترک و دیگر اقلیتهای ساکن در استان ارومیه، طی سال‌های گذشته، زندگی مسالمت آمیز و همراه با صمیمیت و برادری با هم داشته و در مراحل سخت تاریخی حامی همدیگر بوده‌اند. توافق ما بین جمهوری دموکراتیک کوردستان بە رهبری پیشوا قاضی محمد و جمهوری آذربایجان بە رهبری پیشەوری، در سال ۱۳۲٤ خورشیدی، نتیجە زندگی مسالمت آمیز بین این دو ملت بودە است. جنبش آزادیخواهی کوردستان طی مبارزات حق‌طلبانه خود در این منطقه، همیشه بر حفظ این زندگی مسالمت آمیز تأکید نموده و هرگونه تنش و قوم ستیزی را در این بخش از کوردستان نفی کرده و خواستار صلح و احترام متقابل در بین همه اقشار و بافت‌های اتنیکی این جامعه بوده است. ملت کورد بطور مداوم با توطئه‌ها و سیاست تفرقه برانگیز و قوم ستیزی دشمنان آشتی و آزادی مقابله کرده و در این زمینه نیز بیشترین فداکاری و قربانی را متحمل شده است.

همانطور که میدانید نظام حاکم بر ایران چه در دوره شاهی و چه در زمان رژیم دیکتاتور جمهوری اسلامی ایران، همواره سیاست “تفرقه بینداز و حکومت کن” را پیروی کردەاند و از طریق برخی عوامل و نهادهای سرکوب و امنیتی در این استان، سعی بر برجسته نمودن گرایشات کوردستیزی در بین آذری‌ها نموده اند و تمامی اقدامات رژیم در راستای گسترش این پروژه‌ی استراتژیک و امنیتی بوده است، رژیم می‌خواهد از این طریق سیاست کنترل و میلیتاریزه کردن و سرکوب بیشتر کوردستان را گسترش دهد و هرگونه صدای آزادیخواهی جنبش حق‌طلبانه را سرکوب نماید. با آغاز حرکتهای آزادی خواهانه ملت کورد برای تعیین حق سرنوشت خود، رژیم با بهره جستن از بعضی از وارثین ساده لوح نظام ارباب و رعیتی منطقه و سازماندهی آنها در قالب گروەهای مسلح تحت نام “پیشمرگان مسلمان کورد” در صدد امحاء ملت کورد در منطقه میپردازد.

پس از کاهش حجم فعالیت‌های مسلحانه جنبش کوردستان ، رژیم هم تغییر تاکتیک داد و اما استراتژی خود در منطقه را همچنان حفظ کرد و هرگاه نیاز به ملت کورد جهت بقای خویش داشته است، آنها را “کوردهای غیور و مرزداران شجاع” وغیره خوانده است و در مواقع دیگر بە “حامیان استکبار، اشرار و ضد انقلاب” نام نهاده و آنها را به بهانەهای گوناگون اعدام و سرکوب کرده است.

رژیم با انتشار کتاب، جزوات، تراکت و شبنامەهای که از سوی سوی نهادهای سرکوبگر امنیتی رژیم ایران، طراحی، نشر و توزیع میشوند ، سعی در ایجاد تفرقه بین دو ملت کرد و ترک و اشاعه هرچه بیشتر کوردستیزی دارد. سالهاست که دشمن مشترک کرد و ترک که همان رژیم کنونی ایران است و گروه و عواملین وابسته به نهادهای امنیتی این رژیم سعی بر برپای این جنگ ناخواسته و دامن زدن به اختلافات بین این دو ملت در تلاشند، ولی جنبش آزادیخواهی کورد و دو ملت آگاه کورد و ترک، ترفندهای شوم این نظام و عواملین وابسته به آن را بی پاسخ نگذاشته اند و همیشه بر زندگی مسالمت آمیز و آشتی و برابری بین همه بافت و اقشار این استان تاکید کرده اند.

اما آنچه مدد نظر ماست سیاستهای غیر اخلاقی رژیم برای بقاء ومشروعیت بخشیدن به سیاستهای غیر اصولی خودش است، هر گاە به بهانەهای گوناگون به انجام انتخابات مضحک و نمایشی کە هر دیکتاتوری برای هویت بخشیدن به نظام خویش بە آن اقدام می نماید دست می‌زند. در تلاش است در مضحکه انتخابات آتش تفرقه‌ افکنی را نیز شعله ور کند.

در این انتخابات در شهرهای کوردستان به ویژه در شهرهای مختلط به ویژه ارومیه در گزینش های به اصطلاح شوراهای شهر روستا تعیین نمایندگان مجلس چه گزینش امامان جمعه اهل سنت یا هیئت امنای مدارس مساجد یا استخدام نیرو در ارگانهای دولتی به ویژه نهادهای سیاسی، امنیتی ونظامی در ارومیه نسبت به شهرهای دیگر ایران فرق اساسی دارند.

در دهە شصت بە بعد رژیم با آوردن چهرەهای شاخص و عواملین وابسته بە نهادهای امنیتی نظام از بین کورها و آذریها سعی بر افزایش تنش بین دو این دو ملت و گرم کردن تنور انتخابات در این منطقە کردە است با وجود اینکه در دورەهای پیشین چندین بار نماینده کورد نیز به مجلس راه یافتند ولی هرگز در صدد مطالبات ملت کورد نیامدند و فقر درچهره مناطق کوردنشین ارومیه خود نمایی میکند، در گزینشهای ارگانهای دولتی ونظامی هرگز اعتمادی به کوردها ندارند، اگر آنهارا گزینش کنند در ردەهای پایین وفرمایشی جهت تامین خواسته های خویش بکار میگیرند.

دید نظام و ادارەکنندگان استان بە کوردها در استان اورمیە، یک دید امنیتی است و هرگز در مطالبات حق طلبانە کوردها اقدام و گامی برنداشتند، حتی بدهیات موجود در قانون اساسی جمهوری اسلامی در ارومیه شامل کوردها نمی‌شود. اما در دوره یازدهم مجلس باوجود تحریمهای همه جانبه و سیاستهای غیر اصولی رژیم در منطقه و جهانی و در داخل کشور سرکوب و اعدامهای خود سرانه، کشتن کولبران، قتل عام بیش از چهار هزار معترض آبان ماه، انفجار هواپیمای اوکراینی و….

با وجود اختلاف سلیقه ای کە میان اپوزسیون خارج‌نشین بر سر شرکت در انتخابات یا تحریم با سیاستی که رژیم در پیش گرفته بود، تنها عامل یا بهانه‌ای برای افزایش تنش در بین کورد و ترک است و همچنان که دیدیم ، متاسفانه بخشی از مردم منطقە با همین ترفند به پای صندوق رأی آمدن را کافی ندانسته از طریق رسانهای ترکی زبان از جمله “ارومیه سسی” آشکارا به توهین وهتک حرمت ملت کورد، احزاب کورد و حتی تاریخ کوردها نیز پرداختند.

دیگر سکوت روا نبود، افسوس صدای شنیده نشد از طرف کوردها مطالباتی که برآینده خواسته ملت کورد با وجود در راس نبودن و قعر امور بودن مجلس مطرح نگردید وعده های که پوچ و بی اساس ودر حیطه اختیارات مجلس نبودن مطرح میگردید در سخنان کاندیداها به وضوح میتوان دریافت که دیکته شده بود، برای بیان آنها از طرف نهادهای سرکوب گر آنچه برخی کوردهای ارومیه را به پای صندوقهای رای کشاند ـ همزمان با آن تلاش کردند، با ایجاد رعب، وحشت، ترس از قطع یارانه وکمک معیشتی بودند. ـ دانشجویان یا دانش آموزان اگر مهر انتخابات در شناسنامه نداشته باشند در مراکز آموزشی با آنها برخورد خواهد شد.

ـناسیونالیزم افراطی و نشات گرفتە از فاشیزم آتاتورکی که راه انداخته بودند، ملت کورد خواسته یا ناخواسته با چهرەها و شاخصهای متفاوت برای اثبات وجود خودشان کم و بیش پای صندوقهای رای رفتند، غافل از اینکه هر رای تثبیت نظام قاتل تثبیت سیاست کشتار قتل عام هویت بخشیدن به جنایتهای رژیم بخصوص سید علی خامنەای است.

ولی مردم آگاه آذربایجان هرگز نباید خواستار دامن زدن به این تنشها باشند، این سیاست رژیم است که در حاشیه قرار دادن کوردها در پست های اداری استان، سعی بر دامن زدن به تفرقه و نفی کردن هویت کوردی این استان و تغییر دادن بافت اجتماعی و دموگرافیای این منطقه دارد، البته گمانی در این نیست که به حاشیه راندن کوردها از قدرت هیچ تاثیری در هویت کوردستانی استان ارومیه ندارد، چون اگر این سیاست جوابگو بود، قطعا حال دیگر ارومیه و استانش در آن کوردی نبود، چون رضاخان پهلوی نیز همین سیاست را پیروکرده بود.

پس این سیاستی است که سالهاست دشمنان کورد بر آن تکیه کرده ولی هرگز نتوانسته بر اراده مبارزاتی و هویت خواهی و صلح طلب کورد تأثیرات منفی بگذارد و این مبارزه همچنان تا رسیدن به آرمانهای خود که رهایی از دست ظلم و ستم و برقراری صلح و آزادی و زندگی مسالمت‌آمیز بین همه بافتها و اقشار جامعه است، ادامه خواهد یافت. رمز موفقیت و بهترین راه برای مقابله با این توطیه و عوام فریبی‌های نظام جمهوری اسلامی، هشیاری ملی و اتحاد کرد و آذربایجان و دیگر ملیتهای ایران بر علیه این رژیم می‌باشد. ملت کورد هرگز با ملت آذربایجان یا سایر ملتهای دیگر اختلاف یا دشمنی نداشته، بلکه کوردها دشمن سیاستهای ظالمانه و سرکوبگر این نظام دیکتاتور که حقوق انسانی و ملی ما و سایر ملتهای دیگر ایران را پایمال می‌کنند، می باشند.

مقابله با سیاست‌های شوم این رژیم اشغالگر و گروههای وابسته به این نظام و حفظ زندگی مسالمت آمیز و همواره با آشتی و حقوق مساوات و دستاوردها و آمیخته های فرهنگی میان بافت‌های اجتماعی این استان، همبستگی و اتحاد، از وظایف اصلی احزاب، گروه و دو ملت کورد و آذربایجان است.

نویتـرین هەواڵ و بابەت


فارسی