در سال 1357 شمسی یا 1978 میلادی مردم ایران بر ضد سیستم پادشاهی به خیابانها آمدن و با شعارهای مخلتف نفرت خویش از سیستم حکومتی بیان مینمودند، اما شعار (الاهواکبر، خمینی رهبر – استقلال – آزادی – جمهوری اسلامی) بر دیگر شعارها مسلط گشت.
در روز 22 بهمن همان سال سیستم پادشاهی ایران به نخستوزیری {شاپور بختیار که لقب (مرغ توفانزا)} را برای خود انتخاب نموده بود، سقوط نمود و بر اثر غروش شعارهای فوق (مرغ توفانزا) در لانهای مخفی گشت.
با سقوط بختیار دولت موقت به نخستوزیری (مهدی بازرگان) حاکمیت ایران را بدست گرفت و در این دوران بود که شاپور بختیار مخفیانه از ایران فرار کرد و روزنامه آیندهگان در باره فرار ایشن نوشت:
(بختیار از مرز بازرگان گذشت).
لازم به یادآوریست (بازرگان) منطقهای است جز شهر (ماکو) و در نزدیکی مرز ترکییه قرار دارد. اما منظور روزنامهء آیندهگان از نام (بازرگان) همان مهدی بازرگان میباشد که (نخستوزیر) ایران بود و با زبان طنز بیان داشته بود که بختیار به کمک بازرگان نخستوزیر از ایران فرار نمود.
روز (12 فروردین سال 1358) مردم ایران جمهوری اسلامی را جایزگزین سیستم پادشاهی نمودند. در اعتراضات و تظاهرات علیه سیستم پادشای ملت کرد هم شرکت نمود، اما نه با شعارهای (الاهواکبر، خمینی رهبر – استقلال – آزادی – جمهوری اسلامی) بلکه خواستههای سیاسی و اقتصادی را مطرح مینمودند. اکثریت ملت کرد رفاندوم روز (12 فروردین سال 1358) برای مستقر نمودند (جمهوری اسلامی) بایکوت نموده و در آن شرکت نکردند.
با مستقر شدن جمهوری اسلامی، دولت ایران از در توطهریزی درآمد و آیت الله خمینی بعنوان رهبر مذهبی در روز 28 مرداد سال 1358 ملت کرد را در کردستان کافر معرفی نمود و با اعلام چنین جملهای رسما” فتوای جهاد ملت کرد را داد و در راستان آن فتوای به نیروهای ارتش و سپاد …. به کردستان حمله نمودند و هر شهر و روستائی را به حمام خون و میدان تیرباران تبدیل نمودند، در راستای اجرا این توطه ابولحسهن بنیصدر بعنوان رئیسجمهور ایران چنین فرمانی برای نیروهای نظامی ایران صادر نمود: تا سرکوب غائله کردستان کسی از شما حق ندارد بند پوتینها را باز نمائد.
دولت ایران سپس از در منبر (اسلام) برای اجرای برنامههای دینی در مساجد و تکایه و خانقاه وارده شده و همراه با سیاست و عملکرد دیکتاتوری خویش در کردستان سالانه برنامههای (دفزنی و با شعار دینی) اجرا مینماید تا مردم را (گمراه) کند، در (ماه آذر 1400) برابر با (ماه دسامبر 2021) در شهر سنندج برنامهای زیر عنوان (افتتاحیه تکیه کسنزانی) با همان برنامهء دفزنی با زنانی که جملگی را سفیدپوشید شده بودند، اجرا نمود.
اما تاریخ بشر در جهان گواه آنست که این نوع حیلهگری و فریبکاری با کوچکترین روزنهای محو و نابود میگردد و انسان مسیر حقیقی زندگی را طی خواهد نمود، در نتیجه باید گفت: چهرهء {(روز 12 فروردین 1358) روز نه گفتن (ملت کرد) به (حکومت دینی)} در تاریخ کردستان و جهان نه آنکه فراموش نمیشود، بلکه بمانند مشعلی در تاریکی مطلق (دولت دینی) ایران میدرخشد و رهنما خواهد بود.
**
7/12/2021
سهعی سهقزی
Sai.saqzi@gmail.com