فدرالیسم یا خودمختاری برای شرق کردستان در چهار چوب ایران راحل واقعی نیست، مجید الیاسی

١  حق تعیین سرنوشت و انتخاب  سیستم سیاسی  برای  تمام ملتها

٢ حفظ و نگهداری  هویت فرهنگی

٣  حفظ  سرزمین  و و جغرافیای هر ملت

 ٤ دفاع از ملتها  در برابر نسل کشی و هر گونە ظلم  و تجاوز بە حقوق آنها

٥ حق دائمی و همیشگی   رعایت  حق تعیین سر نوشت خود٦

 حق آزادی    ملتها از هرگونە ظلم و مستعمرە بودن ،

 در سال ١٩٢٣  کە کرد ستان   بە طور اجبار  و تحمیلی  توسط  قدرتهای بزرگ غربی  بین چهار کشور اشغالگر  ایران ،ترکیە ،سوریە عراق   تقسیم  شد ، از زمان تا کنون  ملت کرد  در همە بخشها   دچار تلاطم ،قتل وعام ،نسل کشی ،بمباران  شیمیای  و غارت  بی رویە از منابع   زیر زمینی خود شدە است. چهار کشور استعمار گر  ایران ،ترکیە،سوریە،عراق  با استفادە از منابع نفت و گاز کردستان     و استخراج آن ، نە تنها گام مثبتی جهت آبادانی  و پیشرفت  کردستان  بر نداشتند  بلکە بر عکس  کمربە   پیشە  نابودی کردستان  و قتل عام  مردمان آن و ساختن  زندانهای بزرگ بە جای دانشگاە، ساختن  پادگانهای  نظامی بزرگ،ایجاد  جو تفرقەمذهبی و توزیع مواد مخدر در میان  مردم ،از همە بدتر پاک سازی نژادی    را سرلوحە کاری خود قرار دادە است. دولتهای  دیکتاتوری و حاکم بر کردستان  با سیاستهایی خشن  و ضد بشری  با انکار از  هویت و زبان آن ملت، و تدریس  زبان اجباری رادر کردستان،  خبر کشتن کولبران و بە رگبار آنها در مرزهای  دست ساز کردستان.   بدون هیچ بحث و مزایدەای در این مورد ملت کرد  از زاویە این تقسیم ناخواستە و نامشروع،  توسط  کشورهای  اشغالگر دچار یک  جنگ  خانمانسوز، ویرانگر و فرسایشی  شدە است. کە بە طور ناخواستە بر این ملت تحمیل شدە است. خبر اعدام دست جمعی جوانان  کردستان   خبر داغ   روزنامەها  و رادیو تلویزنهای جهان شدە است.محروم  کردن ابتدائی ترین حقوق انسانی یک ملت  در همە ابعاد و جوانب آن  در این عصر  حاضر  هنوز بە قوت خود  توسط   این چهار  کشور    بە شیوەای کاملاأ برنامە ریزی  شدە و تمام سیستماتیک انجام میگرد. اما   متأسفانە گوشهای  جامعە متمدن  جهانی در مقابل  این  همە اعدام و جنایت  وحشتناک کر و چشمانشان بە خاطر  منافع  بازرگانی و اقتصادی  و  و فروش سلاح کور است. و این کشورها  بە بهانە اینکە خودمختاری یا فدرالی از مسائل داخلی  یک کشور می باشد  ودر مسائل داخلی  یک کشور دخالت نمی کنند و از پشتیبانی  و  حمایت ملت کرد  سر باز  می زنند .خاک کردستان  بر اثر مصلحت چند  قدرت بزرگ غربی  بە شیوەای کاملأ اجبار نە  روی  دلخواە مردمانش ضمیمە و الحاق  چهار کشور اشغالگر  منجملە  رژیم دیکتاری  جمهوری  اسلامی  شدە است .   بنا بر این ملت کرد حق  تعیین  سر نوشت  سیاسی  خود  و کسب استقلال مجدد  را در  جغرافیای  کردستان  را دارد. احزاب  کردستانی   در شرق کردستان کە خودشان را پیشرو مبارزات راستین ملت کرد می دانند   باید  بە  اتکا و حمایت  ملت  هیچ ترس و واهمەای از شعار استقلال کردستان  نداشتە باشند  و بە دنبال استقلال کردستان باشند.همچنا ن کە میدانیم در ایران ملتهای زیادی  در نواحی جغرافیای خود زندگی می کنند  و  آنها  نیز خاطرات خوشی از نظام ارتجاعی و مستبد جمهوری اسلامی و نظامهای قبل از جمهوری اسلامی  ندارند،  دیگر  وقت آن رسیدە آشتباهات  گذشتە را تکرار نکنیم بە دنبال یک پارچگی و ایرانی مقدر نباشیم آنها را بە سوی جدایی از ایران تشویق کنیم ،مثل همان رویداد طلایی  کە در صربستان و اتحاد جماهیر  شوروی  پیشین روی داد. بنا بنا بر این   اعلام استقلال کردستان  و سرنوشت  سیاسی  خود  نە گناە است ،ونە تجاوز بە حقوق و حریم  سیاسی  ملت  دیگری. رژیم طاغوتی شاهنشاهی کە کارنامە سیاهی در جرم  و جنایت و سرکوب ملت کرد را بر پیشانی خود دارد     ،و اولین رئیس جمهور محبوب و شجاع ملت  کرد   پیشوا قاضی  را شهیدو حکومت نو پای  کردستان  کە در مهاباد تشکیل شدە بود  منجر بە شکست  کرد، و اکنون نیز حکومت خشن و ضد انسانی جمهوری اسلامی کە رویای امپراتوری  شیعە و صدور آن بە تمام نقاط  جهان را در سر دارد، و در طول نزدیک بە سە دهە ونیم تا بە حال  کو چکترین حقی  برای ملت کرد  روا نداشتە،و هر روزە  با بر چسپهای مختلف،اتهام علیە امنیت ملی،محاربە با خدا،تجزیە طلبی  جوانان ملت کرد را بی شرمانە بە پای  جوخەهای اعدام می فرستند  .زمانی کە  حکومت بعث افلقی صدام حسین سقوط کرد ، رهبران دو حزب عمدە در جنوب کردستان  نظام فدرالی  را برای این بخش کردستان  بر گزیدند ،از آن زمان تا کنون  شاهد  کوچ اجباری هزارها خانوار کرد در مناطق ضمیمە شدە بە حکومت عراق،شهید کردن هزاران کرد بە دست عربها  کە روزانە کارمند ادارات دولتی هستندو شبها در گروههای تروریستی اذعام می شوند، مشکل اینجاست کە رهبران  سنی و شیعە هیج باوری بە سیستم فدرالی ندارند. اشتباە تاریخی رهبران کرد در این  بخش از کردستان این  بود  کە آنها خواست واقعی مردم کە اعلام استقلال بود  را نادیدە گرفتند   و بە  مسائل حاشیەای از جملە میانجیگری  شیعەها و سنی ها  پرداختندو خواستار یک عراق متحد شدند.بە حق اگر میانجیگری رهبران  کرد نمی بود این دو گروە خیلی  وقتها بود کە بە جان هم افتادە بودندو یکدیگر را خوردە بودند، دولت  کنونی عراق بە رهبری  نوری المالکی و سایردیگر  رهبران عراقی هر روزە  حکومت  اقلیم کردستان  را تهدید  بە قطع بوجە و   خرید جنگندە اف ١٦  برای حملە  و بمباران  کردستان  ، خلل و مانع تراشی  در  اجرای  مادە ١٤٠ هستند  .اما متأسفانە تا حالا یک وجب از مناطق  ضمیە شدەبە عراق بە آغوش کوردستان  بازنگشتە است. رهبرا  سنی و شیعە  سر هزار  ویک  مسئلە چە از لحاظ سیاسی ،چە از لحاظ مذهبی باهم مشکل دارند،  ولی موقعی کە بە    مسائل حساس کردستان می رسند باهم متحد می شوند وباهم  در این مورد هیچ مشکلی ندارند.اکنون برای هرفرد کردی جای   سئوال  است  با  ادامە تنشهای اخیر میان   حکومت  اقلیم کردستان  و دولت عراق بە کجا خواهد کشید؟ ، آیندە  این نوع فدرالی با هالەی از ابهام روبرو شدە !. 

موضوع فدرالی در شرق کردستان و اظهار نظر   اپوزیسیون ایرانی:

نکتە مهم اینکە  اکثر اپوزیسیون ایرانی کە بە قول خودشان  برای آزادی ایران  مبارزە می کنندو نزدیک بە سە دهەونیم است  کە در خارج از کشور  بسر می برندو از اوضاع داخلی ایران هیچ اطلاعی ندارندو حتی دارای هیچ  پایگاە  مردمی  در ایران نیستند،و هر کدامشان  دارای   یک کانال ماهوارەای  هستندوبە قول خودشان  خواهان سرنگونی رژیم ولایت فقیە هستند،ودر کنفرانسها و جلسات  متعدد   خود خواهان تمامیت ارضی ایران هستندو هنوز کە دستشان بە صندلی قدرت نرسیدە حقوق ملت مظلوم کردستان را انکار می کنند< بە طور کل با سیستم فدرالی مخالفت می کنند.    و آنرا زمینەای برای تجزیە ایران می دانند  اپوزسیون ایرانی   گاهی اوقات  برا احزاب شرق کردستان خط و نشآن  می کشند  و آنهارا تجزیە  می نامند. سازما ن مجاهدین خلق،جنبش سلطنت طلبان ،جبهە ملی گرایان ،پان ایرانیستها، نیروهای ملی مذهبی،و یک عدە از سران قدیمی جمهوری اسلامی. کە بر سر دزدی. غارت  سرمایە ملتهای ساکن ایران باهم اختلاف پیدا کردە و خود را بە نام جنبش سبز معرفی  کردند، و در ساختار سیاسی هیچ فرقی با جمهوری اسلامی ندارند،و غیرە  ،همگی بر حفظ و یکپارچگی و تعصبی کورکورانەو خشک و بی منطق  برای آیندە ایران  اتفاق نظر  دارند،و هیچ ارزشی بە خواست ملی کردها،مبارزە   خونین  آنها در نظر نگرفتەاند.    حزب دمکرات در شرق کردستان  کە دارای  مبارزەای درخشانی  در راە  آرمانهای مقدس ملت کرد  در این بخش  از کردستان هست  و در این راە هزاران شهید  دادە است  ودر میان تودەهای مردمی در شرق کردستان دارای نفوذو تشکیلات مردمی  هستند،ودر چند سال اخیر شعار فدرالیسم را جایگزین خودمختاری  کردەاند.باضافە چند حزب و سازمان  دیگر در شرق کردستان .با شروع  تظاهرات  در کشورهای عربی  معروف بە بهار عربی  ،و سرنگونی چند رژیم دیکتاتوری و خود کامە،بألاخرە  طغیان این سونامی در مرزهای   همجوار با کردستان ،دیگر وقت آن  رسیدە کە احزاب  کردستانی  انرژی و توان    خود را   بە اصل خواستەهای حقیقی مردم بە کمتر  چیزی از استقلال کردستان  بە هدر ندهندو گفتگو  و مذکرات با  اپوزیسون  ایرانی  را تحریم و بایکوت کنند ،راحل مسئلە کردستان   با پشتیبانی و ارادە  مردم  در شهرهای کرماشان ایلام  سنە   ورمێ و دیگر شهرهای شرق کردستان حل می شود،نە اپوزسیون ایرانی!.

با تجربە تلخی کە  مردم شرق کردستان  در   گذشتە  از حکومتهای  گوناگون  و حاکم بر ایران  داشتەاند، وبا  تجربە تلخی کە  مردم کرد  با رژیم اشغالگر  جمهوری اسلامی  در مدت  زمامداریش دارند، باید گفت کە تأیید و تکثرو قبول  ملیتهای موجود در این سرزمین در سیستم آیندە ایران  علل الخصوص   کردستان  در یک ایران فدرال امری غیر ممکن و  بی  نتیجە می باشد. اما بە صدها دلیل  سیسیم فدرالی  برای شرق کردستان  غیر  از قتل وعام و مصیبت و آوارگی  ارمغان  دیگری   برای ملت کرد بە بار  نمی آورد. اگر بە طور کوتاە نگاە مختصری بە کشورهای متمدن  جهان   کە  از سیستم  فدرالی برخوردار هستند بندازیم  خواهیم دید  کە این کشورها  قبل از  بر گزیدن  نظام فدرالی ،چند دهە  دارای دمکراسی  پیشرفتە بودەاند،واز دمکراسی  تجربە  درخشانی دارند.بە عبارت دیگر   نظام فدرالی  ادامە  روند  طبیعی  دمکراسی  است. اگر  نگاهی  بە تاریخ معاصر   ایران  ،و فراز و نشیبهای کە   حکومتها در طول زمامداری خود داشتەاند     بە نتیجە مطلوبی می رسیم  کە ایران  یکی از بزرگترین  کشورهای  دیکتاتوری  دنیا بودە  و کارنامە سیاهی  در سرکوب ،اعدام  ملتهای ساکن آن  سرزمین  داشتە است. و این کشورها  هیچ  گاە  سیستم دمکراسی  را تجربە نکردە است. بنا بر این  بعید و  دشوار  است  کە بدون      ‌هیچ  گونە  تجربە  دمکراسی ، نظام فدرالی  را در ایران  اجرا کرد.وقت آن رسیدە کە از تجربە  ملتهای کە بە  بە تازەگی  بە استقلال  دست یافتەاند   نهایت  استفادە کنیم. در مدت ٦٦  سال گذشتە کە حزب دمکرات دنبال دمکراسی  برای ایران  و خود مختاری  برای ایران بودە و دارای مبارزە خونینی بودە و هست،باید صراحتأ گفت  کە هیچ نتیجە  مثبتی از آن نگرفتەایم.صدها ملت با جمعیتی کم و چند صد هزار  نفری بە آزادی و و استقلال خود دست یافتەاند،از جملە   تیمور شرقی،اوسیتای جنوبی، آبخازیا، سودان جنوبی و غیرە.

آخرین ملتی کە بە استقلال و حق تعیین  سرنوشت  سیاسی  خود دست یافت  سودان جنوبی بود کە بعد از سالها ی سال مبارزە و تلاش و جان باختن ، عاقبت بر حکومت  جهل و نادانی و اشغالگری  عمر البشیر  پیروز شدند. رهبران ملت کرد  در شرق کردستان کە سکان   رهبری  جنبش  بپا خواستە ملت کرد  را بە عهدە دارند  باید  تجربە  موفقیت آمیز  سودان جنوبی  را در نظر بگیرند،زیرا اشتراکات  زیادی میان مبارزات  این دو ملت استقلال طلب  بە چشم می خورد .بطور مثال اگر  مبارزات سیاسی  چند دهە  جنوب سودان  را مورد مطالعە و آنالیز  قرار دهیم می توانیم از شیوە  راهبردی  این مبارزە  تجربە های زیادی  کسب کنیم و الگوی مناسبی  برای تحقق  ارمانهای استقلال  طلبانە  در شرق کردستان  باشد. لذا عقل سلیم بر ما حکم می کند بر گزینەهای  کە مبارزە ما را بە عقب ،  سرا شیبی  سقوط ، شکست و سر در گمی می کشاند  و احتمال موفقیت ،آیندە آن تاریک و نامبهم است  خوداری کنیم. اکنون مبارزە  خلق کرد  در موقعیتی  بسیار  خوب  بهتر از گذشتە مورد توجە جهان قرار دارد  . حزب دمکرات  همراە با سایر  دیگر  احزاب شرق کردستان  با اتکا و حمایت ملت کرد  در این بخش از   کردستان اشغال  شدە،  شعار خودمختاری  ،فدرالی   خودگردانی را بە بایگانی تاریخ بسپارند.وشعار استقلال کردستان  را بە شعار استراتژی خود انتخاب کنند و این شعار هتچ تضادی  با دیگر بخشهای کردستان  ندارد، بلکە بر عکس  موفقیت  دیگر بخشهای    کردستان را ارتفاء و تأثیر مثبت می گذارد. کنون  کە رژیم جمهوری اسلامی   بیش از هر موقعی دیگر   در نزد  افکار  عمومی جهان در انزوا  قرار گرفتە است .  احزاب در صحنە  در شرق کردستان  انرژی  و توان  سیاسی ،نظامی  و تشکیلاتی خود را بە گزینەای کە موفقیتی  در آن حاصل نمی شود  بە هدر ندهند.

باید فرصتها را مغتنم شمرد . این احزاب  مسئولیتی بزرگی بر دوش دارند باید   نکتە ضعفهای جنبش  کردستان  در گذشتە مورد بررسی قرار  دهند. از زمان سقوط جمهوری کردستان  تا بە حال  حزب دمکرات  بە دنبال  دمکراسی برای ایران و خودمختاری برا کردستان بودە است  ، و چیزی از مسئلە  کردستان کم نشدە، و همچنان لاینحل  بە قوت خود باقی ماندە ،و تبدیل  بە گرە کورە شدە است . بگذارید چند سالی  شعار استقلال  را در میان  تودەهای مردم  بە اجرا و تبلێغ کنیم ،وضعی کە  پیش می آید از این  بدتر کە نمی شود، تا آن موقع ببینیم  انعکاس  جهانی چە می شود . از زمان  پیشوا قاضی محمد اولین رئیس جمهور  محبوب کردستان تا حال    ، تمام  دولتهای اشغالگر  و حاکم  بر کردستان  بە مبارزین کرد  بر چسب تجزیە طلبی  و جدایی طلب  زدە و خواهند زد و با این فرمول  دست بە قلع و قمع  ملت کرد می زنند، و بارها بە کرار از سوی  رهبران کرد مسئلە جدایی طلبی تکذیب شدە است رهبران کرد در شرق کردستان  برای یک با هم شدە  با صدای بلند بگویند بلی ملت ما  تجزیە طلب  و جدای طلب است ، ما خواهان  استقلال و  حق تعیین  و سر نوشت خود هستیم . جامعە جهانی  تا حالا نتوانستەاند  از طرح خودمختاری یا فدرال حمایت کنند  ، بە خاطر اینکە اینها مسائل داخلی   یک کشور می باشد ،طبق     قوانین بین المللی  هیچ کشوری حق تداخل  در کشور دیگری را ندارد. اما اگر  ملت کرد شعار استقلال  را در  برنامەهای خود  قرار دهد، آن موقع دیگر  دست اکثر کشورها برای حمایت و پشتیبانی از ملت کرد  باز و بازتر می شود،و مسئلە کرد  بین المللی،و دیگر جنبە داخلی ندارد،و پای سازمان ملل متحد بە حل مسئلە  ملت کرد کشیدە خواهد شد

سرنگون با رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی

مجید الیاسی

{jcomments off}